Ferðafélagið Fnykur!
Hjúkkan hóf ferðasumarið með frábærra göngu yfir Fimmvörðuhálsinn aðfaranótt laugardags. Þetta er svokölluð Jónsmessuferð Útivistar og því er gengið alla nóttina. Ferðin var algjörlega frábær í alla staði, veðrið brilljant og félagsskapurinn illa flippaður enda meirihlutinn samstarfsfólk hjúkkunnar. Það var ótrúlega góð tilfinning að koma niður í Bása kl. 8 að morgni, fá sér einn kaldan með teygjunum, tjalda og fá sér blund. Laugardagurinn var tekinn í afslöppun og grillveislu og varðeld um kvöldið að ógleymdri hressilegri koju við tjaldbúðirnar hjá hópnum. Einhvern tímann á laugardeginum var Ferðafélagið Fnykur stofnað með vísan í aftansöng eins ferðafélagans... Það var auðvitað hlegið svo mikið að tárin láku niður kinnarnar og sungnir vöggusöngvar fyrir frænkurnar í krútttjaldinu.
Næstu helgi er svo næsta gönguferð - nú með Ingu og Fribba í Kellingafjöll og það í 4 daga. Ekki slæm upphitun að hafa skellt sér yfir Fimmuna og í dag hjólaði hjúkkan úr Dofranum í Brekkuselið í mat til gömlu. Já það verðar sko bara buns of steal eftir sumar hjá stelpunni :)

Retail therapy!
Já retail therapian hefur aldrei brugðist stelpunni þegar á móti blæs og það er að sannast enn eina ferðina þessa dagana. Þar sem hjúkkan hyggur á miklar gönguferðir í sumar var mikil þörf á að koma sér upp réttum búnaði og auðvitað rétta lúkkinu (sögur herma að lúkkið sé mjög mikilvægt). Því hefur stúlkan krúsað um helstu útivistarvöruverslanir höfuðborgarsvæðisins þessa dagana og yfirleitt náð að finna sér eitthvað ómissandi. Það er nú samt ekki eins og hjúkkan sé búin að eyða öllu sínu sparifé í retail therapiuna, þar sem hjúkkan lítur meira á þetta sem fjárfestingar. Það kostar nýra að fá sér til dæmis góðar göngubuxur og jakka, svo kostar það hitt nýrað að fá sér stafi og minni hluti sem virkilega safnast þegar saman kemur. Það er nú aldeilis gott að krútttjaldið var keypt í fyrra annars þyrfti örugglega að selja lifrina líka!!!
Nú er bara að klára næstu vinnuviku og krúsa svo í fjöllin og njóta lífsins með nokkrum rugludöllum úr vinnunni.

Kominn tími til!
Það er nú aldeilis kominn tími til að tjá sig aðeins um málefni líðandi stundar. Hjúkkan lifði af jarðskjálftana á Suðurlandi með því að vera stödd á Akureyri eins og frægt er. Eftir að hafa heyrt fréttirnar í útvarpinu og fengið nokkur góð hughreystandi símtöl að sunnan ákvað hjúkkan að það væri nú óhætt að fljúga tilbaka. Hjúkkan á frekar erfitt með jarðskjálfta og eins og Svana vinkona hefur stundum sagt þá er um að ræða jarðskjálfta hræddustu konu norðan Alpafjalla! Hjúkkan tók nett panic á Akureyri áður en hún fór í loftið og besta mómentið var eiginlega þegar hún ákvað að það væri örugglega ekki flogið innanlands þar sem flugbrautin í Reykjavík væri á sífelldri hreyfingu sökum skjálftanna - já maður er ekki alltaf með skýrustu hugsunina þegar kemur að svona hlutum. En sem betur fer fór þetta allt vel (þá meina ég á Suðurlandi).
Nú er hjúkkan hins vegar búin að breyta um lúkk og er nú orðin stutthærð en samt rauðhærð og með þykkt og hrokkið hár!!! Enda nýjir tímar og sumarið framundan með góðum gönguferðum, tjaldi, golfsettinu og kæliboxinu í skottinu :)
EM hátíðin er hafin og ætlar hjúkkan að fylgja Hollendingum í ár - enda var hún voðalega skotin í Marco van Basten hér í gamla daga (hver man ekki eftir honum...) Ef það er einhver sem les þessa vitleysu og finnur sig knúinn til þess að kaupa EM límmiða þá á einmitt hjúkkan "official sticker book fo EM 2008". Já stelpan sá voðalega eigulega EM upplýsingabók í flugvélinni á leið til Basel um daginn og ákvað að rýna í þetta á hótelinu. Nema hvað þegar þangað var komið kom í ljós að um var að ræða þessa margfrægu límmiðabók!!! Já kannski að lesa betur utan á hluti áður en maður ákveður að stela þeim úr flugvél...

Akureyri calling!
Hjúkkan lagði land undir fót og skellti sér norður í land. Reyndar um vinnuferð að ræða en samt sem áður alltaf gott að komast aðeins í burtu frá slúðrinu og streitunni á Stór Hafnarfjarðarsvæðinu. Hér er blíða (mér skilst reyndar að það sé ekkert verra veður fyrir sunnan) og stelpan búin að spóka sig um bæinn milli funda og keyrslu. Hjúkkan hefur einstakan hæfileika til verslunar sama í hvaða bæjarfélag hún stígur fæti í. Auðvitað var þessi hæfileiki nýttur á mjög hagstæðan hátt í dag í ofurkúl versluninni Perfect. Hey maður verður nú að versla í búð með svona nafni ekki satt - en andið rólega hjúkkan keypti ekki skó!
Hjúkkan rak nefið inn í bókabúð hér á horninu og varð vitni að ótrúlega fyndni bókabúðarhegðun. Jú þarna var einstaklingur sem leit voðalega einbeittur út (var geðveikt mikið að rembast við að lesa aftan á einhverja kiljuna). Hjúkkan átti leið framhjá þessum einstaklingi og komst að því hvað var bakvið einbeitinguna. Jú félaginn var greinilega að rembast við að losa sig við óþarfa gasmyndun í þörmum án þess að nokkuð hljóð myndi heyrast. Eftir drjúga stund gaus upp þessi líka dauða fnykur og viti menn einstaklingurinn varð allt í einu ekkert nema afslöppunin í framan, lagði niður kiljuna og gekk ákveðnum skrefum að blaðarekkanum. Hjúkkan vissi ekki hvort hún myndi fyrr deyja úr fnyki eða innan hlátri en náði þó að halda andliti, finna sér bók, borga og koma sér frá þessari efnamengun.
Já það er greinilega ýmsilegt sem gerist í bókabúðum!

Hátíðarvika!
Hjúkkan tók sannarlega þjóðhátíðar rennsli í vikunni sem er að líða. Jú hvert tækifæri rak annað og lítið annað að gera en að gera sér glaðan dag. Eins og allir vita byrjuðu lætin með 1. í júró á þriðjudaginn. Sú keppni var svo arfaslök að enginn hefur komist óskaddaður frá þeim hrillingi. Á miðvikudaginn var einn stærsti dagur árins þegar okkar menn komu, sáu og sigruðu í vítaspyrnukeppninni :) Dofrinn var fullur af mis hugrökkum einstaklingum sem lágu yfir leiknum. Einhverjum leið svo illa að þeir þurftu að fara yfir í önnur herbergi á meðan vítaspyrnukeppnin stóð yfir en allt tók það að lokum enda með mikilli gleði. Við United menn erum auðvitað ofboðslega fyrirferðamikil þessa dagana - en við höfum nú alveg efni á því!!!
Fimmtudagurinn fór svo í maraþon aðalfund Fíh og 2. í júró sem var nú mun betri en fyrra kvöldið. Loks kom að föstudeginum sem fór að hluta til í hópeflisferð starfsmannafélagsins með tilheyrandi tjútti. Eftir að hafa hjólað upp í vinnu í dag til að sækja bílinn komu fullorðinsstigin. Þegar maður er á bíl sem tekur reiðhjól, golfsett og golfkerru án nokkurra vandræða (jú verandi station hjálpar) þá fær maður fullorðinsstig. Það er voðalega fullorðið að vera station keyrandi einstaklingur sérstaklega þegar maður á hvorki börn né gæludýr!!!

Meistarar á mörgum sviðum!
Hjúkkan er einstaklega kát eftir daginn í dag þar sem hennar menn í Man Utd kláruðu ensku deildina með meistaratitli. Auðvitað var það verðandi eiginmaður hjúkkunnar Ryan Giggs sem sett inn síðasta markið og hjúkkan brosti sínu blíðasta. Þarna þekkjum við sykurpúðann, pollrólegur og öruggur í teignum. Dofrinn var þétt setinn af fólki sem átti ýmis erindi til hjúkkunnar þ.m.t að mæla hallann á gardínustönginni, ræða komandi gönguferðir í sumar og svo auðvitað besta afsökunin var að langa svo mikið í kaffið í Dofranum og lofa að koma með croissant... Eitthvað fór nú lítið fyrir mælingum, umræðum og croissant en leikurinn var góður, treyjurnar litu vel út og teppið sómaði sér vel á sófanum. Þessi hópur verður að öllum líkindum kallaður aftur saman 21. maí n.k. ef hjúkkunni tekst að breyta smá fælles sem hafði verið planað í deildinni.
Hjúkkan sem sagt snéri aftur á laugardag úr brakandi blíðu og glimrandi sól, í rokið og rigninguna. Það er nú alltaf svolítið sjarmerandi þegar það rignir hvoru tveggja uppá við og einnig lárétt. Svolítið svona one country only stemmari í því. Annars var nú greinilegur stemmari hjá nágrönnum hjúkkunnar í morgun milli 7 og 10.30 þar sem greinilega vel heppnað eftirpartý var á ferð. Hjúkkan hefur nú alveg getað misst sig í fíling yfir "Þó líði ár og öld" með BÓ en eftir að hafa heyrt það sungið um 20 sinnum á þessum tíma þá er BÓ bara gó. Nágranninn kom þó með skottið á milli lappanna um eftirmiðdaginn og baðst afsökunar á látunum. Greyið fær nú stig fyrir það. En svona til að gera nágrannanum lífið leitt tilbaka tók hjúkkan góða æfingu á fiðluna rétt fyrir hádegi enda tónleikar hjá stelpunni um næstu helgi.

Hygge sig!
Já Danir hafa nú fengið að njóta samvista með hjúkkunni frá því á sunnudaginn og kunna því greinilega vel. Allavega ef marka má veðrið sem búið er að vera, en hér hefur verið sól og brakandi blíða alla dagana. Hjúkkan situr nú inni stóran hluta dags en í öllum kaffipásum er næstum því hlaupið út í þeirri veiku von að ná í alla vega eina freknu.
Hjúkkan var nú svo fersk eftir daginn í gær að hún skellti sér á skokkið í kringum Söerne. Jú alveg hreint ofboðslega hyggeligt og gaman að hlaupa þessa leið. Hjúkkan var enn í sólargræðgi og var búin að meta hvora áttina hún skildi hlaupa í til þess að ná sem mestri sól. Viti menn allir danirnir hlupu í hina áttina og helst undir trjánum í skugganum. Hjúkkan var nú á því þetta væru bara áhugamenn um hreyfingu og gaf lítið fyrir þessa dönsku hegðun. Þegar um 5km voru búnir í glampandi sólskini og 20° stiga hita lá þá ljóst fyrir hjúkkunni hvers vegna danirnir hlupu allir í hina áttina og í skugganum - hjúkkan var að andláti komin úr hita.....
Hún náði þó að klára sína 6.3 km og druslast aftur á hótelið - rjóð í kinnum eins og ekki laust við að nokkrar freknur hafi bæst við í safnið. Höfuðverkurinn sem fylgdi í kjölfar sólar- og hitamengunarinnar gáfu hjúkkunni til kynna að þetta sólarhlaup hafi kannski ekki alveg verið rétt útpælt. Þess ber að geta að lífeðlisfræðileg kunnátta hjúkkunnar var skilin eftir uppi á herbergi áður en hlaupið hófst.
Í dag var svo annar dagur í kennslu og að honum loknum lá leiðin í hyggelighed með Nonna sínum og Þóri sínum. Hjúkkan var nú svo heppin að slá þriðju fluguna í sama högginu þar sem Haffi fékk smá sýnishorn af stelpunni en hann var að vinna og komst því ekki með. Á leiðinni til strákanna vildi nú ekki betur til en svo að hjúkkan villtist af leið. Það er greinilega ekki málið að hafa verið nokkrum sinnum í Köben. En að lokum fann hjúkkan leið sem lá í rétta átt, ekki vildi verr til en svo að hjúkkan gekk beint inn á mótmæla / kröfufund danskra hjúkrunarfræðinga á NyTorv. Torgið fullt af hjúkrunarfræðingum í stuttermabolum með skilti og allir vinir. Þetta var alveg frábær sjón og verklýðsbaráttutröllið kom upp í hjúkkunni. Ef hún hefði ekki verið á leiðinni að hygge sig með strákunum þá hefði nú örugglega fengið lánað spjald hjá collega sínum og skellt sér á útifundinn. Go sisters Go!!!

Söngvarar ársins!
Ofurgellurnar í Novartis unnu til verðlauna á vetrarhátið samstæðunnar í gær - jú hin eftirsóttu verðlaun "Framúrskarandi söngvarar". Það var mikil gleði og ótrúlega gaman á skemmtuninni og húsbandið fræga hélt uppi fjörinu á ballinu um kvöldið. Eftir ballið lá leiðin heim enda hjúkkan gjörsamlega úrvinda af þreytu. Það virðist sem eitthvað óstabílt fylgi þessari vetrarhátið samstæðunnar þar sem síðustu tvö ár hefur eitthvað svakalegt verið í gangi á sama tíma. Í fyrra brann í miðbænum og í ár voru óeirðir í Norðingaholti. Hjúkkan hefur nú sínar skoðanir á þessu öllu og ætlar ekki að láta þær frekar uppi hér. Það verður spennandi á næsta ári að sjá hvað gerist....
Í dag hefur hjúkkan verið mest megnis í leti enda þannig veður úti. En nú er sumarið komið, tími sem verður bara skemmtilegur með fullt af ferðalögum og útivist. Hjúkkan ætlar að massa golfið í sumar og hafa það voðalega huggulegt. Eftir viku er fyrsta ferðin, þá liggur leiðin til Danmerkur og Sviss með lokakvöldi hjá Kjánanum elskulega í Kaupmannahöfn.

Tæp á því þessa dagana!
Hjúkkan dansar aldeilis á línu lukkunar þessa dagana. Það er eiginlega eins og eitthvað óhapp hangi í loftinu og fer eiginlega að verða spurning um að halda sér í rúminu! Vikan byrjaði nokkuð vel, stelpan afslöppuð og fín enda búin að vera voðalega framkvæmda dugleg í kotinu um helgina. Jú ótrúlegt en satt þá hefur síðasti glugginn verið málaður!!!! Það tók ekki nema tæp 2 og hálft ár að klára málningavinnuna eftir innflutning en það er sem sagt í góðum farvegi. Gardínustöng og þar af leiðandi gardínur voru hengdar upp innan rimlanna í svefnherberginu og því getur hjúkkan sofið á sínu sæta eyra fram eftir morgni, án þess að fá sólina beint í andlitið.
Eftir vinnu á mánudag fannst hjúkkunni þó eins og hún ætti að muna eitthvað. Var við það að skella sér í Bláfjöll þegar hún mundi eftir fræðslufundinum sem hún átti að halda í hádeginu í dag - og ekki var hjúkkan búin að undirbúa neitt. Gærkvöldið fór sem sagt að hluta til í það. Nú hélt hjúkkan að hún væri komin aftur á rétta braut nema hvað að í vinnunni í dag lokaðist á hana rennihurð!!!! Já hjúkkan var að rembast við að koma trillu hlaðna kössum út en festist í mottunni og svo lokaðist bara rennihurðin á stelpuna, sem slapp með minniháttar meiðsli. Og þetta hélt áfram, þegar hjúkkan kom á æfingu hjá sinfóníu hljómsveit áhugamanna í kvöld og opnaði fiðlukassann hafði einn strengurinn slitnað!!!
Nú er sem sagt ráð að gera sem minnst og fara bara beint í háttinn, þar eru litlar líkur á meiðslum.... Farið varlega elskurnar :)

Varð fyrir freknum!!
Hjúkkan varð fyrir freknum í dag ásamt þó nokkrum sólargeislum þegar hún renndi sér á þokkafullan hátt niður hlíðar Bláfjalla í sól og smá roki. Þrátt fyrir að hafa borið á sig krem fyrir ferðina þá uppskar hjúkkan svona um það bil 2000 freknur og þó nokkurn roða í kinnum og á höku. Þar sem hjúkkan hefur ráð undir rifi hverju þá fann hún eitthvað after-sun krem/sprey í baðskápnum í Dofranum. Nú situr því hjúkkan glansandi rjóð í kinnum, þar sem í kreminu er eitthvað simmer dótarí :) Maður ætti nú bara að skella sér á djammið með þetta lúkk!
Föstudagurinn var ansi fjörugur á aðalfundi BHM. Jú það getur verið gaman á slikum fundum. Að fundinum loknum var boðið til kvöldverðar í Rúgbrauðsgerðinni. Þar hélt fjörið áfram með ýmsum óvæntum og mis viðeigandi samræðum. Að lokum skellti hjúkkan sér á ball með Sálinni á Sögu og þar var tekið á því með dansi og söng. Að gefnu tilefni fór laugardagurinn í ryðgun :)
Nú er málið að massa fjölskyldustemninguna eða undirbúa sig andlega fyrir vinnuvikuna sem framundan er :)

Stórt og smátt á sunnudegi!
Hjúkkan er nú búin að vera á hlaupum og í hlaupum undanfarið og kominn tími til þess að henda niður nokkrum línum. Þar sem heilsuátaki vinnunnar líkur á mánudag ákvað stúlkan á miðvikudag að taka nú síðustu dagana með trompi. Jú það var tekið hraustlega á því nokkra daga í röð og uppskar hjúkkan harðsperrur á nýjum stað. Jú undir iljunum!!!! Hver fær harðsperrur í iljarnar?? En það bjargaðist nú með enn einum góðum salsa tíma þar sem dans hæfileikar hjúkkunnar komu berlega í ljós.....
Í dag var sprottið á fætur fyrir allar aldir miðað við sunnudag og leiðin lá í Bláfjöll. Á símsvaranum var tekið fram að þar væri 8 stiga frost og nánast logn. Það er greinilega mismunandi hvernig fólk skilgreinir "logn" en á vissum stöðum í brekkunum þurfti maður að hafa sig allan við til þess að komast áfram niður brekkuna en fjúka ekki aftur upp á topp. Maður hefur kannski tekið of vel á því í gymminu og orðin léttur sem fiður, eða ekki - erfitt að segja.
Vikan framundan verður ansi þétt og því spurning um að leyfa sér smá leti í kvöld, en nennan fyrir því er eitthvað lítil. Þetta er svona dæmigert sunnudagskvöld þar sem við einhleypu og barnlausu höfum stundum eiginlega ekkert að gera. Margir að massa fjölskyldustemninguna eða á stefnúmóti með nýjasta hösslinu. Þetta hljómar voðalega aumkunarvert en stundum bara leiðist manni sunnudagskvöldin. Nú er mál að druslast af sófanum og finna sér eitthvað að gera - Góðar stundir :)

Páskafrí!
Lífið er ljúft í páskafríinu hjá stelpunni. Óvænt heimsókn að utan hefur breytt svolítið plönum helginarinnar sem áttu að snúast um að gera sem minnst. En þar sem stóra systir ákvað að skella sér heim er nú ekki annað hægt en að krúsa aðeins með sys. Í dag var tekinn yndislegur göngutúr í Heiðmörkinni og svo dinner þar sem allar þrjár voru samankomnar í fyrsta skipti í langan tíma. Bara huggulegt hjá systrunum sem sagt. Á morgun á að skella sér í fjallið og sennilega eitthvað í búðir ef ég þekki okkur rétt.
Á Páskadag verður hjúkkan svo með sitt nánasta í páskalambi og það var sett í marineringu í dag. Yndislegar ferskar kryddjurtir settir í matvinnsluvélina góðu og svo allt gumsið nuddað á lambið sem fær að liggja í dásemdinni í tvo daga - bara gott :) Það er eins gott að maður verði duglegur í gymminu eftir helgina enda búið að láta vel að sér þessa dagana...

Vorið á næsta leyti!
Já hjúkkan er alveg á því að nú sé vorið að koma. Léttur ilmur af hæg rotnandi grasi sem legið hefur undir snjó í nokkra mánuði er farin að læðast um og það er orðið bjart þegar maður vaknar á morgnana. Eins virðist sem pumpugreyinu sé eitthvað illa við vorið því eins og í fyrra byrja stælarnir í henni á þessum tíma. Þessi uppsteit verður nú slegin niður með góðum lausnum og vandamálinu frestað :)
Hjúkkan átti hreint og beint frábæra helgi. Hún var í keilumeistaraliði Veritas Capital, fór á skíði í unaðslegu veðri, hitti frænkurnar og kúrði hjá uppáhalds litla frænda. Laugardagurinn var einhver sá besti í fjallinu í manna minnum og bættust ófáar freknur við andlit hjúkkunnar.
Nú er málið að halda páskamatinn í Dofraberginu, fara í skírn á Skírdag (auðvitað) og hafa það almennt ofboðslega gott í páskafríinu langþráða.

Dagur aflýstu fundanna!
Dagurinn í dag hefur aldeilis tekið breytingum frá því sem skipurlagt var. Hjúkkan fór í sitt fínasta vinnupúss í dag enda átti hún von á að funda með nokkrum læknum og einnig ráðherra. Nema hvað að fljótlega eftir komu á skrifstofuna fóru að berast tilkynningar um frestanir á fundum. Til að byrja með var þetta í lagi, meiri tími milli funda og hjúkkan bara nokkuð sátt. Svo hélt dæmið áfram og eins og staðan er núna hefur öllum fundum dagsins verðir aflýst og nýr fundartími settur. Í ofanálag er komið gat á nælonsokkinn hjá stelpunni!!! Já þetta hefur kannski verið yfirvofandi, þ.e. gatið og þess vegna hafa örlögin gripið inn í og frestað fundunum.
Ætli maður geti ekki bara frestað deginum? Nú er sem sagt tími til að fara í önnur verkefni og ekkert meira um það að segja í bili.

Skíði á fordkrúttinu!
Hjúkkan fer nú að verða kosin duglegasti skíðari ársins eftir frammistöðu síðustu vikurnar. Jú eins og vanalega skellti gellan sér í fjallið á sunnudag í blíðu á fordkrúttinu. Jú krúttbíllinn kom úr viðgerð á föstudaginn, dæmigert að fá ekki að vera á svarta Volvoinum yfir helgina... Hjúkkan tók nettan líkamsræktar óverdós sem sagt sem byrjaði á gymminu á laugardaginn. Eitthvað var brussugangurinn í hjúkkunni meiri en vanalega sem endaði á því að stelpan skellti púðurdósinni sinni í gólfið. Jú Mac powder leit voðalega vel út á gólfinu sem hjúkkan reyndi eftir bestu getu að dreifa undir skápana :) Að því loknu flýtti hún sér út enda orðin of sein í afmæli..
Í dag átti svo að taka nettan eftirmiðdag í fjallinu en þegar þangað var komið var leiðindar rok, skafrenningur og ekkert skyggni og því snaraði stelpan sér bara heim. Sem var nú bara eins gott, því upp kom óútskýrt mögulegt lekavandamál í húsinu sem krafðist mikillar spæjaravinnu, pípara og loks eins skitins krana í ruslatunnugeymslunni sem hafði opnast. Hjúkkan var farin að sjá fyrir sér að hún myndi sitja uppi með uppdælandi slökkviliðsmenn heila kvöldstund. En betur fór en á horfðist og allt slapp.
Eit sem skemmtir stelpunni þessa dagana er auglýsing Eignavers sem hefur einmitt símann 553-2222. Fyrir þá sem eru búnir að gleyma er þetta gamla Kambsvegsnúmerið sem er of líkt Pfaff-Borgarljósum...

Rigningin og rokið!
Hjúkkan er alveg í takt við þetta veður í dag, rignd og rokin... Nei ekki svo slæmt en einhvern veginn nennir maður engu í svona veðri. Nýji bílaleigubíllinn er nú samt alveg að meika það og gerir stelpuna ótrúlega gellulega. Svartur og smúð Volvo V50 - reyndar station en bara svalur. Nú fer að fara í gang undirbúningur fyrir keilukeppni samstæðunnar og lét hjúkkan bjóða í sig í dag. Reyndar fylgdu tilboðinu ekki alveg nákvæmar upplýsingar um raungetu hjúkkunnar í keilu en hún bauð fram aðstoð sína í skyndihjálp verði einhver meiðsl í liðinu og því er málið bara að vera sætur og hafa bjórinn tilbúinn.
Hjúkkuna langar til útlanda í frí - ekki á þing eða í vinnuferð þar sem hún nær íslandsmeti í hraðverslun á flugvellinum. Bara hafa það huggulegt í fallegu umhverfi og njótandi tímans. En það er nú ekki á leiðinni á næstunni. Hjúkkan gerði tilraun til þess að fá pláss fyrir 1 í skíðaferð en það eru alltaf sömu fordómarnir gagnvart fólki sem hefur engan til þess að fara með í svona ferðir - þú verður að borga nær tvöfalt verð. Ætli það hafi aldrei starfað einhleypur starfsmaður á ferðaskrifstofu?? Mér finnst að neytendasamtökin ættu að fara í þetta mál!

Bíldruslan!!!
Hjúkkan fer nú alveg að tapa gleðinni gagnvart Ford krúttinu sem er greinilega farið að eiga í eldheitu sambandi við einhvern á verkstæði Brimborgar. Eftir tvær ferð á tveimur vikum þar sem annars vegar sjálfvirka skottopnunin var lagfærð og hins vegar hurðarstemningin er bíllinn sem sagt eina ferðina enn ekki alveg að meika það. Núna neitar hann að læsa hurðinni á bílnum, hú einmitt sömu hurð og var í "viðgerð" alla síðustu viku. Það gæti verið að hjúkkan hafi sjarmerað gaurana á verkstæðinu svona rosalega að þeir "gera við bílinn" svo hún þurfi að koma aftur en væri þá ekki bara auðveldara að senda manni sms eða bara bjóða í kaffi.....
Sem sagt er bíllinn á leið eina ferðina enn til Brimborgar og hjúkkan er ekki kát!

Botninn á sjónvarpsmenningunni!
Hjúkkan er nú alveg á því að botninum hafi verið náð í lélegu sjónvarpsefni. Jább "raunveruleikaþátturinn" High School Reunion fær verðlaunin sem versta hugmynd sögunnar! Manni verður eiginlega illt við það að horfa á alla þessa einstaklinga slefandi upp í og utan í hvert annað og svo tengjast allir aftur æskuástinni sinni - já ég væri til í að gubba ef ég kæmist hratt á salernið ( er að máta nýju skíðaskónna og fer ekki hratt yfir á parketinu). Má ég þá frekar biðja um góða dramatík í Americas Next top Model eða Canadas next serial killer...

Hamingjusöm á nýju skíðaskónum!
Hjúkkan blómstrar af hamingju í dag þar sem hún festi kaup á nýjum skíðaskóm. Þar sem gömlu góðu hlunkarnir sungu sitt síðasta í Bláfjöllum á sunnudag var ekki um annað að ræða en að smella sér á Nordica GTS 6 (gat nú verið að týpa væri númer 6 )... Til þess að venjast skónum er hjúkkan búin að spóka sig um á heimili sínu í kvöld, íklædd microfleece gammósíunum, skíðasokkunum og nýju fínu skíðaskónum. Já þetta er sérlega smart!!!
Það hefur svo margt gerst undanfarna daga að hjúkkan man einfaldlega ekki hvar hún ætlaði að byrja með þessa færslu. Hápunktarnir voru auðvitað kjánahrollur og pína yfir lokakvöldi Eurovision. Það er alveg magnað hvað "tæknilegir örðugleikar" gátu skyggt mikið á þessa líka hæfileikaríku söngkonu Mercedes Club... og eigum við að fara út í dáleiðslu umræðuna???
Hjúkkan er þó sammála hinum ný-útlítandi karaokedrottningum um að það er farið að vanta almennilegt Eurovision partý. Það er orðið svolítið brjóstumkennanlegt þegar "Eurovision partý Páls Óskars" eru haldin á lokakvöldi undankeppninnar á RÚV en ekki á Eurovision daginn sjálfan.
Ford krúttið hefur svo verið að plaga stelpuna sem óvæntum uppákomum og ítrekuðum ferðum á verkstæðið. Fyrir nokkrum ákvað Fordinn að opna skottið í tíma og ótíma, hvort sem það hentaði hjúkkunni eða ekki. Þið getið rétt ýmindað ykkur gleðina að þurfa að hlaupa út úr bílnum á rauða ljósi til að loka þessu sjálfopnandi skotti. Eftir þá viðgerð fékk bíllinn aðra hugmynd og sú var að halda því fram að framhurðin væri opin. Til að bögga hjúkkuna enn meira en með skottopnuninni þá vældi bílli á 2 sek fresti vegna nýja vandans. Hjúkkan strauk bílnum og talaði við hann og reyndi allt sem hún gat þar til að hún gafst upp og sendi bílinn til læknis þar sem hann er núna. Á meðan spókar stelpan sig á þessum líka gellulega bíl sem hefur unnið hug og hjarta hjúkkunnar. Ætli fákurinn verið ekki tekinn upp í Bláfjöll á morgun undir fallegu skíðaskóna og fríðu hjúkkuna :)

Þoturass og þvottasnúru pælingar!
Hjúkkan lagði malbik undir bíl um helgina og skellti sér austur í Hagavíkina með góðra vina hópi. Svana og Binni voru að vana höfðingjar heim að sækja ásamt litlu prinsessunni sem teiknaði þessa líka fínu mynd handa hjúkkunni. Það verður nú að taka fram að Inga og Fribbi voru hjúkkunni erfið í spilunum á meðan Gulla sýndi hjúkkunni stuðning. Dagurinn í dag byrjaði á morgunverði meistaranna (Hjúkkunnar og Svönu) sem saman stóð af nettum Atkinskúr. Eftir létta meltu lá leiðin út í snjóinn og voru þoturass og plastpokar notaðir í snilldar brekku við húsið. Nokkrar góðar ferðir voru teknar og loks skellt sér í pottinn eftir góðan sprett í brekkunni. Heimferðin gekk vonum framar og fékk Focus jeppinn að njóta sín :)
Í kvöld var tekið til hendinni á heimilinu og þar á meðal sett í þvottavél. Þegar hjúkkan var að taka úr vélinni fór hún að velta því fyrir sér hvort maður hengi þvottinn á snúruna eftir fyrirfram ákveðnu kerfi. Þar sem hjúkkan er með sameiginlegt þvottahús eiga nokkrir leið framhjá snúrunni hennar. Eftir hið óupplýsta stóra g-strengs mál hafa þessar pælingar oft leitað á hjúkkuna við þvottinn, en er maður að setja fram statement með því hvernig maður raðar á snúruna? Ef maður vill að nágrannarnir haldi að maður sé voðalegur íþróttamaður setur maður auðvitað íþróttafötin fremst á snúruna - svo allir sjái hvað maður er duglegur í gymminu. Hvar enda þá nærfötin, og hvaða nærföt setur maður á snúruna? Bara flottu Victoríu fötin eða líka HM dulurnar sem voru margfalt ódýrari? Já þessar hugsanir hræddu líka hjúkkuna, því hver veltir því fyrir sér hvernig hann setur þvottinn á snúruna??

Hvar byrjar maður??
Það hefur aldeilis ýmislegt drifið á daga hjúkkunnar frá því að hún lét síðast í sér heyra. Til að mynda skrapp hún til Prag yfir helgi, keypti sér síma sem talar (jább frekar fríkað), helgið svo mikið að tárin runnu niður kinnarnar og maginn herpist af krömpum og síðast en ekki síst meikað það feitt að eigin mati á fundi. Það er alveg hreint magnað hvað hjúkkan getur alltaf meikað það feitt að eigin mati - en maður verður jú að hafa trú á því sem maður er að gera.
Hjúkkan skráði sig í heilsuátak í vinnunni og vinnur að því hörðum höndum að fara í ræktina þessa dagana. Meira að segja hefur hjúkkan sést fyrir vinnu á brettinu í WC!!!!
Prag var alveg hreint ótrúleg... Hjúkkan sat góða fyrirlestra, hitti Leif frænda og konu hans og fór á svakalegt Galakvöld í skautahöllinni í Prag. Eftir nettan íslenskan móral yfir því hversu hallærislegt þetta yrði örugglega þá sannaðist aldeilis fyrir hópnum að Íslendingar geta stundum verið sjálfum sér verstir. Hjúkkuna rak á gamlar slóðir í Prag á Hótel Adria þar sem gist var fyrir þó nokkrum árum síðan. Svo virðist sem "vinnukona" hótelsins sé lögst í helgan stein eða búin að setja kjólinn á hilluna, en hvorki tangur né tetur sást af gellunni góðu.

Hvort er sorglegra?
Hjúkkan á erfitt með að ákveða hvort sé sorglegra, gengi Íslands á EM eða hegðun borgarstjórnarflokkanna. Það er ekkert grín að horfa á leik okkar manna þessa dagana og orðið frekar ömurlegt að þurfa sífellt að heyra þulina segja - óheppinn, náði ekki að skora! Hversu oft er maður óheppinn á kostnað þess að klúðra? Hjúkkan er nú samt stolt af strákunum, því það er nú örugglega ekkert grín heldur að vera Íslendingur á stórmóti þar sem við ætlum alltaf að vinna. Það er ótrúlegur Eurovision komplex í kringum stórmót í handbolta og spurning um að fara bara að sætta sig við 16. sætið...
Hitt sorglega málið er samt eiginlega sorglegra, að horfa upp á fullorðið fólk í sandkassaleik þar sem hver og einn á nýjan besta vin á hverjum degi. Það var svo brjóstumkennanlegt að horfa upp á og heyra í Sjálfstæðismönnum þegar fyrsta borgarstjórnin fór forgörðum - þau voru nú ekki mjög fullorðin í sínum ummælum í garð ákveðins framsóknarmanns og svo bara finna þau næsta mann sem er til sölu og gera honum tilboð. Þetta er svo aumkunarvert orðið að hjúkkan er himinlifandi að búa ekki lengur í Reykjavík. Svona vitleysa er sko ekki í fallega Firðinum :)
Nú er bara að halda í vonina að strákunum fari að ganga betur og að einhver loki bara sandkassanum í Reykjavík.

Endalaust svekkelsi!
Enn einn daginn æsir maður sig yfir sjónvarpinu, hrópar hvatningarorð og fúkyrði á víxl yfir handboltaleik. Þetta er samt alltaf jafn gaman en það vantar samt smá spennu í dæmið. Ekki að hafa leikina algjörlega lost eða á hinn bóginn. Það er alltaf svolítið gaman af því hversu svekktur maður getur orðið á því að Logi skaut "bara" á 100 km hraða í gær þegar gaurinn í franska liðinu í dag náði 106 km hraða í einu skoti. Þetta hefur valdið ýmsum vangaveltum í EM hóp hjúkunnar og meðal annars af hverju menn velja að standa í marki í handbolta. Af hverju gera menn sér þetta - þeir vita að tilgangurinn með markmanninum er að fá boltann í sig og ef hann er heppinn fær hann einhvern leikmannanna líka í fangið! Já er þá ekki bara betra að komast á stórmót sem vatnsberi landsliðsins eða umsjónarmaður handklæða? Þar gæti maður meira að segja unnið sig upp og orðið framkvæmdarstjóri útbúnaðarsviðs landsliðsins!!! Ekki slæmur titill þar á ferð :)
Já en helgin var að öðru leyti hin besta með góðu tjútti í innflutningspartýi á föstudag, gráti yfir lélegri bíómynd og svekkelsi yfir nokkrum handboltaleikjum. Vikan framundan verður ansi þétt vegna Læknadaga og meira að segja spurning hvort maður komist í gymmið!! En fyrirséð er að hjúkkan missir af leikjunum við Ungverja og Spánverja.. nema maður komi upp EM horni á sýningarsvæðinu á Læknadögum??

Íslendingar - bestir í heimi?
Nú þegar hjúkkan er búin að fara til Danmerkur með vonda veðrið og koma því í góðan sess þar var kominn tími til þess að koma sér aftur heim. Ferðin byrjaði og endaði á vinaheimsóknum en sökum kvartana sem höfðu borist frá Danmörku um heimsóknarleysi hjúkkunnar varð hún að gera eitthvað í málinu. Áður en vinna hófst var tekið gott stelpukvöld í Århus með Lindu og Svönu og smá McDreamy. Það er nú eitthvað farið að halla undan fæti hjá honum og eiginlega komnir aðrir draumalæknar í líf stúlknanna en ekki meira um það hér. Vinnan hófst á mánudag og sem fyrr var setið allan daginn og velt fyrir sér gangi mála í bransanum. Kvöldin einkenndust af kvöldvökum á danska vísu og það var eiginlega svona kjánalega gaman.....
Á leiðinni heim var ein nótt tekin í Köben hjá Þóri og Jacob og Héðinni átti leið um í smá súpu og knús. Bara yndislegt að hitta strákana sína í Köben og lofaði hjúkkan að koma aftur fljótlega.
Þegar hjúkkan var nú komin út í vél (NB kl. 13:20) sá hún sér til lítillar hamingju að ferðafélagar hennar í fluginu (þ.e. þeir sem voru í sömu sætaröð) voru tveir súr-illa-lyktandi fullir miðaldra íslenskir karlmenn. Þeir byrjuðu á því að spyrja með nettu frussi ,, ertu íslensk"? Jú hjúkkan gat ekki annað en viðurkennt það þar sem hún var að lesa Morgunblaðið. Þessir ferðafélagar gáfu sér svo leyfi til þess að reyna að spyrja hjúkkuna um fjölskylduhagi hennar. Hjúkkunni til lífs sá hún að það voru laus sæti við neyðarútgang svo hún spratt á fætur og fangaði eina flugfreyjuna, lýsti ástandinu og var ótrúlega glöð þegar hún flutti sig í annað sæti í vélinni. Alla vega þrisvar sinnum í fluginu sá hjúkkan svo fyrrum sætaraðarfélagana hlaupa á klósettið til þess að sækja þurrkur þar sem eitthvað hafði helst niður hjá þessum mönnum. Sannarlega þjóðinni til sóma!!!

Í tilefni áramóta!
Já nú er enn eitt árið að renna sitt skeið og tíminn flíygur áfram. Undanfarin ár hefur hjúkkan verið í áramótablús og yfirleitt farið á bömmer þegar farið var yfir liðið ár. En svo er nú aldeilis ekki í ár. Hjúkkan tók ákvörðun í desember að gera jólin og áramótin að eins streitulausum tíma og mögulegt væri og það hefur skilað sér í hamingju og vellíðan yfir hátíðirnar. Það eru líka mörg ár síðan hjúkkan borðaði eins mikið og hún hefur gert undanfarna daga og verður því hraustlega tekið á því í gymminu strax á nýju ári.
Það dreif ýmislegt á daga stelpunnar á árinu 2007 og hér koma nokkrir punktar:
- ferðir erlendis urðu 12 á árinu ýmist til Evrópu eða USA. Í einni ferðinni seinkaði flugi því klósettið í vélinni lak!
- skiptinemafjölskyldurnar voru heimsóttar við mikinn fögnuð
- bílgreyið fékk að finna fyrir því og endaði hann á verkstæði 3 sinnum á árinu
- pumpan lét illum látum og endaði á lyfjum
- elsta systir giftist með glæsibrag í undurfallegum kjól
- 10 kílómetrar voru hlaupnir á um klukkutíma í Reykjavíkurmaraþoni
- sagan endalausa heldur réttu nafni og virðist nú vera á réttri leið..hehe
- grillið fauk þrisvar sinnum!!! óvíst um framtíð þess í augnarblikinu
- hjúkkan hóf þátttöku með hljómsveitinni "Þrír með dívum"
- svolítið mörg pör af skóm voru keypt... ef þið giskið á rétt svar fáið þið verðlaun...
- hjúkkan varð þrítug!!!!!... óvíst með framtíð þess í augnarblikinu ....

Já þetta er brot af eftirminnilegum atburðum ársins og þeir voru nú margt fleiri en sumt er betur geymt ósagt :) Nú er mál að ganga inn í nýja árið með glæsibrag og markmiðið er að njóta þess fram í fingurgóma. Farið varlega með flugeldana elskurnar, ég verð ekki á slysó til að taka á móti ykkur....

Jólakveðja
Ofurhjúkkan óskar vinum og vandamönnum gleðilegra jóla og farsældar á komandi ári.
Hjartans þakkir fyrir ómetanlega vináttu í gegnum árin og megi nýja árið færa okkur fleiri góðar stundir, hamingju og styrk.
Kveðja
Fríða Björg

Sjálflímandi frímerki!
Pósturinn fær mikið hrós frá hjúkkunni í ár fyrir að bjóða upp á sjálflímandi jólafrímerki. Eftir að hafa sleikt öll umslögin var tungan orðin ansi loðin og komið ferlegt bragð í munninn, að ógleymdi andremmunni sem þessu fylgir... Já smekklegar lýsingar en eitthvað sem allir kannast við í kringum jólakortabransann. Hjúkkunni var nú farið að kvíða nokkuð að þurfa að sleikja öll frímerkin líka og klígjaði eiginlega niður í tær við tilhugsunina. Þá kom ljósgeislinn í líf hjúkkunnar... jú jólafrímerki póstsins eru sjálflímandi :) :) :)
Það þarf greinilega ekki mikið til þess að gleðja hjúkkuna sem með bros á vör gekk frá öllum kortunum til sendingar og þá er þessu verkefni lokið í bili. Þetta er í fyrsta sinn í nokkur ár sem hjúkkan sest niður og skrifar jólakort og var eiginlega búin að gleyma því hversu yndæl sú stund getur verið hjá manni. Kveikt er á kertunum á aðventukransinum og bara nokkuð góð jólastemning komin í stelpuna.
Nú er bara að klára að kaupa jólagjafirnar og redda nokkrum fundum í vikunni og fara svo og halda jólin.

Brjálað veður!!!!
Það er ekki of sögum sagt þegar maður talar um brjálað veður í augnarblikinu. Fjörðurinn fallegi er gjörsamlega ófær vegna brjálaðs veðurs og hjúkkunni er ekkert sérstaklega vel við þetta allt. Hún skrapp á kóræfingu og á meðan fauk grillið um koll á svölunum og bara heppni að það fór ekki inn um gluggann! Nú er búið að binda allt lauslegt niður, koma öðrum hlutum inn í hús og vona það besta. Eitt sem vekur samt undrun og gleði hjá hjúkkunni og það er sú staðreynd að jólaseríurnar á svölunum hafa ekki haggast! Stelpan fór út í 6 stiga frosti um daginn og ákveð að setja þær tryggilega á svalirnar og það hefur aldeilis sannað sig þessa síðustu klukkutíma.
Nú er mál að reyna að snúa sólarhringnum aftur á rétt ról enda heimkoma frá New York í morgun með tilheyrandi tímarugli. Hjúkkan ætlaði rétt að blunda í 2 tíma en svaf af sér stjórnarfund og næstum því kóræfinguna líka.
Vonandi fer þetta veður að ganga yfir svo hjúkkan nái að sofa eitthvað í nótt, en það er lítill friður þegar veðrið stendur á svefnherbergis gluggann með miklum ofsa.

Hi, how are you?!
Hjúkkan er þegar þetta er skrifað búin að pakka niður í ferðatöskuna (sem var hálftóm við komu) og undirbúa heimferðina á morgun. Já Stóra Eplið hefur fengið að njóta samvista við stelpuna í nokkra daga og hefur ekki farið illa um hana. Eitthvað fór verslunin hægt af stað enda svo sem lítið stress í gangi hjá stelpunni á þessu sviði. Ferðin út gekk vel og það var pínu þreyttur hópur sem loksins lenti í New York eftir 6 klst flug! Leiðin lá á hótelið í smá snarl og svo háttartíma. Í lyftunni á leiðinni upp á 29. hæð ræddu hjúkkan og íslenskur ferðafélagi málin (sem betur fer voða almennt) því auðvitað var gaurinn sem kom hlaupandi inn í lyftuna og leit út fyrir að vera Þjóðverji Íslendingur. Hann hlustaði gaumgæfilega og bauð svo laumulega góða nótt þegar hann steig út út lyftunni með ótrúlegt glott á smettinu. Voðalega fannst honum hann vera sniðugur!!!
Það var nú smá ástand í kringum hjúkkuna hér á hótelinu, þar sem lyftan stoppaði rétt við 17. hæð og neitaði að fara lengra. Eftir að hafa haldið ró sinni í nokkurn tíma tókst loksins að opna draslið og hjúkkan og lyftufélagar voru ekki lengi að koma sér út - svo var fundinn stigagangur og afgangurinn af ferðinni upp á herbergi tekinn í tröppunum.
Annars er New York alltaf jafn svakalega svona rétt fyrir jólin, fólk alls staðar, hávaði alls staðar og ekki farandi inn í lyftu nema að einhver þurfi að tala við þig! Alveg hreint merkilegur ávani hjá þessari ofvöxnu þjóð. Auðvitað ætti maður að taka prufu og svara einhvern tímann að allt sé í rugli og loksins sé einhver sem sýnir manni áhuga.... hehe spurning hvort viðkomandi hætti ekki að bera fram þessa spurningu við fólk sem hann þekkir ekki?

Aflýst!
Hjúkkan er svolítið að leita í spennuna þessa dagana með því að reyna að fljúga á krefjandi staði á Íslandi. Fyrir nokkru voru það Vestmannaeyjar og svo fór eins og þekkt er að Herjólfur fékk að ferja hjúkkuna heim. Í dag átti að gera tilraun til að komast til Ísafjarðar og allt leit vel út. Hjúkkan komin tímanlega út á Reykjavíkurflugvöll og sat hin spakasta og fylgdist með þreyttum ferðalöngum koma og fara. Sumir virkuðu voðalega taugaveiklaðir og eftir að hafa horft á þó nokkra koma, tala við einhver á þjónustuborðinu og fara svo aftur var hjúkkunni farið að lengja eftir að byrjað yrði á tékk inn í flugið. Viti menn loksins þegar hjúkkan reis á fætur og ætlaði að athuga málið kom voðalega huggulegt sms. "Góðan dag, því miður hefur flugi til Ísafjarðar verið aflýst vegna veðurs". Já svo fór með þá ferð að sinni alla vega. Hjúkkan var reyndar búin að sjá í nokkrum sjarma rólegt kvöld á Hótel Ísafirði en í staðinn eru bara huggulegheit í Dofranum.
Það gengur ágætlega að versla fyrirfram fyrir New York enda má maður engan tíma missa í svona basic shopping :) Svo er bara að vona að ekki verið 14 stiga frost eins og í fyrra!!!

Rokkhljómarsveitarhjúkka!
Hjúkkan sýndi á sér nýjar hliðar á dögunum þegar hún tróð upp með hinni ógleymanlegu Vistor hljómsveit "Þrír með dívum". Hjúkkan lét plata sig í að syngja bakrödd og rúllaði bandið árshátíðinni upp með glæsibrag. Vinnufélagarnir sýndu ótrúleg múv á dansgólfinu undir dúndrandi stuði hljómsveitarinnar. Kvöldið leið hratt og þó svo að það hafi nú ekki endað eins og planið var þá var fjörið hið mesta. Vikan leið og þá lá leið hjúkkunnar til Vestmannaeyja þar sem heimamönnum var kennt hvað væri það besta við of háum blóðþrýstingi. Flugið um morguninn var tæpt og enn tæpara þegar átti að snúa heim og eftir nokkuð kröftugan valkvíða ákvað hjúkkan að prófa að upplifa ferð með Herjólfi. Já dallurinn stóð fyrir sínu og á tímabili þurfti mikla einbeitingu til þess að missa ekki innyflin í boxið, en með mikilli elju tókst hjúkkunni að sofa góðan hluta ferðarinnar. Það er eitt sem hjúkkan skilur þó ekki og það er þörf fólks til þess að vera að troða í sig mat alla leiðina í leiðindar sjógangi og veltingi! Það var alveg orsök nettrar innyflaörvunar!
Nú er hjúkkan byrjuð að kyrja jólasöngvana og raular jó-hólin jó-hólin ah- hallstaðar meira og minna allan daginn. Hjún er búin að taka þá ákvörðun að gefa jólastemningunni sjéns þetta árið og blómstra í undirbúningnum - engin námskeið þó!!! Svo er bara að undirbúa brúðkaup milli jóla og nýárs - þó ekki hennar eigið...

Stelpan orðin stór!
Já þá er hjúkkan loksins orðin 30 ára og komin í tölu fullorðinna. Eftir að hafa tekið nokkur kvíðaköst vegna þá yfirvofandi afmælis var hjúkkan ekkert nema afslöppuð og flottust að eigin mati á afmælisdaginn. Afmælis- og innflutningspartý Dofrans var haldið á laugardaginn og það var bara frábært. - Hjartans þakkir fyrir mig - Mjög skemmtilega ólíkir hópar af fólki saman komin í kotinu og kátt á hjalla. Svo er fyritækið sem hjúkkan vinnur hjá svo almennilegt að halda afmælisveislu (árshátíð) fyrir stelpuna n.k. laugardag og öllu verður til tjaldað :)
Nú lítur allt út fyrir að hjúkkan verði á Íslandi allan nóvember sem er bara kostur og eintóm hamingja yfir. Í desember er svo stutt ferð til New York enda þá kominn tími til að kíkja á jólagjafirnar. Þá er bara spurning hvort eitthvað af þessum fluffum sem maður þekkir verði um borð og fái að gera manni lífið ljúft á leiðinni yfir hafið.

Yndislegir dagar í Köben!
Hjúkkan er aldeilis búin að hafa það huggulegt hér í kóngsins Köben yfir helgina. Á föstudaginn lagði hjúkkan land undir fót ásamt Maríu systir og þær lögð á vit verslananna og vitleysunnar í Kaupmannahöfn. Í upphafi var gist á Hótel 27 sem er tiltölulega nýuppgert hótel rétt við Ráðhústorgið. Innifalið í verðinu var "létt" hlaðborð sem systurnar ákváðu að gæða sér á á föstudagskvöldinu. Þær löguðu flugvéla andlitin og skelltu sér niður á veitingastaðinn, pínu svangar og fullar tilhlökkunar í boði Topash (Tópasar vinar síns). Létta hlaðborðið gaf þessu hugtaki algjörlega nýja merkingu. Fyrst um sinn þurfti eiginlega að leita að hlaðborðinu því það var svo rosalega létt. Eftir smá vangaveltur og fliss sáu systurnar að hér var virkilega um "létt" hlaðborð að ræða. Í boði var tómatsúpa í staupglasi, síldarbiti sem ekki reyndist vera síld, salat skál sem var reyndar vel útilátin miðað við allt annað ostur. Systurnar voru nú ekki alveg á því að þetta væri matur og sáu bita af hamborgarhrygg til hliðar við hlaðborðið - einhvers staðar var kjöt í boði, en hvar??? Að lokum fundu systurnar litla svarta potta sem innihéldu hamborgarhrygg (tvo munnbita) smá slettu af kartöflumús og 2 aspasbita. Já flissið varð enn meira og ákveðið var að fara bara nokkrar ferðir í litlu svörtu skálarnar :) Kvöldmatur var ekki aftur tekin á hótelinu!
Laugardagurinn fór í rölt um Strikið og áframhaldandi huggulegheit um kvöldið með ítalska þjóna sem virtust hafa þann eina áhuga að gefa eigin símanúmer. Á sunnudeginum var pakkað niður, túristast með rauðum túristabúss og skipt um hótel. Hjúkkan er sem sagt byrjuð að vinna og því var skipt um hótel. Nema hvað að vetratími tók gildi aðfaranótt sunnudags og því varð klukkan tvisvar sinnum 01! Þetta olli smá ruglingi hjá yngri systurinni sem stillti vekjarann vitlaust í morgun og systurnar sváfu næstum því yfir sig. María systir hélt út á flugvöll og hjúkkan fór á námskeið. Í kvöld kíkti hjúkkan svo í heimsókn til ofurparsins Nonna og Sofie á Lombardigade sem er hið huggulegasta, hélt fyrstu afmælisveisluna fyrir þau þar sem þau komast ekki næsta laugardag. Þetta er bara stemning að fara til mismunandi landa og halda upp á afmælið sitt :)

Alveg óvart!!!
Hjúkkan gerði nú aldeilis góða ferð í verlsunarmiðstöð í dag. Hún fór upprunalega í miðstöðina til þess að skoða lampa sem hún hafði augastað á en leist ekki nægilega vel á gripinn og fannst eilítið of dýr fyrir ekki meira en hann var. Á leiðinni út í bíl vandaði hjúkkan sig á því að ganga framhjá skóbúðum enda ætlaði hún aldeilis ekki að kaupa skó í dag. Í staðinn af einhverjum óskýranlegum orsökum lá leið hennar inn í sjónvarpstækjaverslun. Jú það væri nú svo sem allt í lagi að skoða hvað væri til. Áður en hjúkkan vissi af var hún búin að festa kaup á sjónvarpi og heimabíói (ákvað að gefa sjálfri sér þetta í afmælisgjöf). Hringt var í aukaeiginmanninn og hann fenginn til aðstoðar í Dofranum við uppsetningu sem var ekkert nema eintóm hamingja. Nú situr hjúkkan sæl og kát fyrir framan nýja gripinn með alls konar hljóð úr öllum áttum.

Dofrinn - lang bestur :)
Nú er hjúkkan búin að fara í 2 af þremur utanlandsferðum í október og orðin vel skóuð eftir árangursríkar heimsóknir í skóbúðir og á skrifstofuna. Það er að verða til nýtt vandamál í Dofarnum og það er plássleysi sökum fjölda skóa - því er stefnan tekin á það í dag og finna lausn á því vandamáli.
Hjúkkan er sem sagt búin að skreppa til Köben tvær vikur í röð með helgarfríi heima í Dofranum og ástandið er orðið þannig að hennar nánasta fjölskylda sendir bara email til að sjá hvort það komi out-of-office reply sem gefur til kynna hvar í heimnum stelpan er það skiptið. En sem sagt verður hjúkkan heim til 27. okt. Hjúkkan ætlaði að eyða október í sjálfsvorkun vegna yfirvofandi þrítugsafmælis en hefur bara ekkert mátt vera að því og notar bara retail therapy í staðinn (sbr. aukin skókaup). Þess á milli hefur hún komið heim og dundað sér við að færa til húsgögnin sín um hverja helgi - nú er komin endanleg mynd á dæmið og allt voða huggulegt.
Plönin halda og hjúkkar hefur ákveðið að halda upp á afmælið sitt 3. nóvember og skjóta inn í innflutningspartýinu á sama tíma (ekki seinna vænna þar sem maður er búin að búa hér í tæp 2 ár). Boðskort og almennar upplýsingar verða sendar út fljótlega :)

Ekki eru allar hugmyndir góðar!
Hjúkkan er búin að vera í "skilyrðinga" krísu um sjálfa sig í kjölfar dómsins frá bæklaranum um að leggja hlaupaskóna á hilluna. Já það verður víst að hafa það eins fúlt og það er, en þá verður hjúkkan bara að finna nýja skilgreiningu á sjálfri sér þar sem "hlaupari" er dottið út af borðinu. Þessi helgi fór í áætlanagerðir og nokkra vinnu heimafyrir í því skini. Í morgun sat hún og skoðaði fasteignaauglýsingar án þess þó að vita af hverju hún væri að leita. Loks eftir dágóða stund í áætlanagerðinni lá leiðin í sófann í einn þátt af Grey´s. Þá fékk hún þessa líka góðu hugmynd sem að mati hjúkkunnar leysti öll vandamálin! Jú nú var mál að breyta allri uppsetningu á íbúðinni. Það hafa staðið yfir nokkrar pælingar um málið og loks ákvað hjúkkan að redda þessu. Í upphafi hafði nú nokkrar áhyggjur af þungum húsgögnum sem hún ætti erfitt með að færa ein - en smiðurinn átti svarið, setja bara filt tappa undir dæmið og renna því mjúklega eftir gólfinu. Við skulum hafa það alveg á hreinu að þetta voru ráð í gegnum símann og hetjan var ekki einu sinni á staðnum :) Hjúkkan dreif sig af stað og smellti töppum undir það sem þurfti og mjúklega dröslaði húsgögnunum um alla íbúð. Loksins komst endanleg staðsetning á dæmið og hjúkkan er bara ánægðust með árangurinn. Það var nú líka plús í ég-er-svo-sjálfstæð dæmið að gera þetta án aðstoðar. Svo auðvitað hringdi hún í hetjuna og lýsti yfir árangri sínum, hetjan hló pínu og benti hjúkkunni á að fara nú og hvíla bakið sitt góða.
Nema hvað - nú liggur hún í sófanum á nýja staðnum í íbúðinni og getur eiginlega varla hreyft sig sökum verkja í bakinu en hugurinn er stór. Hjúkkan ákvað reyndar annað líka eftir allar breytingarnar og verkina í bakinu, að ekki eru allar hugmyndir góðar hugmyndir og stundum er allt í lagi að fá aðstoð við hlutina :)

Hann er kominn aftur í líf hjúkkunnar!
Loksins kom að þessum degi í lífi hjúkkunnar. Eftir allt of margar vikur og einmannalegar kvöldstundir lyftist brúnin á stelpunni í dag. Hann birtist með dökka, hrokkna hárið og glettingslegt augnarráðið sitt og stelpan andvarpaði. McDreamy hefur ekkert breyst nema bara til hins betra þessar síðustu vikur og nú tekur við maraþon sófi hjá stelpunni og ákaflega mörg símtöl í ráðgjafann í Ásgarðinum :) Haustið verður betra en á horfðist og nú er það bara að njóta.
Tjúttið var tekið með trompi um helgina á haustfagnaði fyrirtæksins eins og von er. Pílukastkeppnin var á sínum stað og hjúkkan stóð sig eins og hún átti von á. Það fóru alla vega 3 af 6 pílum á spjaldið og það er bara flott að eigin mati stelpunnar. Laugardagurinn fór í hjartsláttatruflanir og almenna leti enda var tekið á því á sunnudag í staðinn. Íbúðin þrifin hátt og lágt og ekki eftir neinu að bíða með áhorf á 3. seríuna á Grey´s :)

Botnbaráttan!
Það er eiginlega frekar einkennilegt að vera KR-ingur og þurfa að tjá sig um botnbaráttuslaginn sem er í Landsbankadeildinni í dag milli KR og HK. Um mitt sumar héyrði hjúkkan lýsingu á leik KR og ÍA og þar var talað um "fallið stórveldi" í knattspyrnu. Ok okkur gengur kannski ekkert sérlega vel í augnarblikinu en við erum nú ekki fallin en sem komið er.
Það eru heldur ekki margir KR-ingar sem þora segjast þá bara hlakka til að mæta á leik KR og Leiknis á GehttoGround næsta sumar. Það eru svo margir jákvæðir punktar í kringum þetta m.a. er ódýrara á leiki í 1. deild en Landsbankadeildinni - maður er alltaf að spara :)
En sannur stuðningsmaður fylgir sínum í gegnum súrt og sætt sama hvað þessi hverfisklúbbur hjúkkunar gerir og getur :)

Breyttir tímar!!!
Hjúkkan situr kát heima á sófa eftir að hafa horft á íslenska landsliðið loksins vinna sinn fyrsta leik í rúmt ár. Hún hafði nú ýmislegt að segja um þennan leik og notaði símann óspart þar sem fótboltapartnerinn var heima hjá sér í Reykjavíkinni. Það er einhvern veginn ekki hægt að rífast yfir leiknum einn við sjálfan sig! Sem sagt bara ánægð með liðið og gaman að sjá alla þessa nýju og ungu leikmenn í hópnum - nú er bara að fara að læra ný nöfn!
Eitt sem hjúkkan tók sérstaklega eftir í fréttunum á RÚV í kvöld var frétt þess efnis að mörg börn hafi labbað eða hjólað í skólann í dag. Hvað er fréttnæmt við það - þegar hjúkkan var lítil hnáta þá labbaði hún alltaf í skólann og úr skólanum og þótti það bara mjög eðilegt. Erum við að gera börn enn meiri ósjálfbjarga þar sem krakkar mega varla þurfa að fara í næsta hús án þess að þeim sé skutlað þangað?
Annars var hjúkkan massa dugleg í rigningunni í dag og dreif sig á útiæfingu í hádeginu. Hlaupið var eins og alltaf um Laugardalinn og svo tekin sprettæfing á hlaupabrautinni á Laugardalsvellinum. Það var ekki þurr þráður á hjúkkunni í lok æfingarinnar og sturtan alveg einstaklega góð! Kannski er maður svona skemmdur eftir allar strætóferðirnar að maður þorir að fara út að hlaupa í smá roki og rigningu?

Sorgleg eða sæt?
Hjúkkan hafði nú önnur plön um helgina en þau sem urðu raun. Hún ætlaði að hafa kokteilaklúbbinn fyrir hjúkkurnar og tjútta hressilega með skvísunum en örlögin gripu inn í og í staðinn lagðist stelpan í hundleiðinleg veikindi. Hún liggur fyrir með höfuðverk og hóstar eins og mæðuveik rolla ( sérlega kynþokkafullt). Í staðinn fyrir að vera á lífinu með skvísunum er stelpan sem sagt heima á laugardagskvöldi, horfandi á Love Story með hvítvínsglas og Sudoku. Já manni verður stundum spurn - er þetta sorglegt eða bara sætt :)
Hjúkkan fékk smá aldurskrísu í kjölfar þess að uppgötva að þetta var nú bara mjög fín blanda á laugardagskvöldi en samkvæmt öllum normum ætti 29 ára gömul stúlkukind að vera á tjúttinu. Það kemur bara seinna og mál að ná sér hressum af þessari pest. Reyndar voru ráðin frá hinum hjúkkunum alveg yndisleg ,, taktu bara verkjalyf og skelltu þér á djammið - þú dílar bara við veikindin á morgun" já þetta er sanni gamli góði slysóhjúkku andinn og ég er stolt af stelpunum.
Á döfinni er að ganga í hlaupahóp í Hafnarfirði til að halda hlaupunum áfram og verða massa flottastur á brautinni á næsta ári. Annars er maður bara heima meiri hlutann af mánuðinum og nú er mál að hlutir fari að gerast :)

Erfiðir tímar!
Já það er komið að því... maðurinn sem hjúkkan ætlar að giftast þ.e. fyrir utan Ryan Giggs og nokkra aðra er hættur í boltanum vegna meiðsla. Ole Gunnar Solskjær er hættur og maður kemur ekki til með að sjá hann spila oftar með Man Utd!

http://www.mbl.is/mm/enski/frett.html?nid=1287878

Læt hér fylgja með vísu um Solskjær sem sungin er á Old Trafford honum til heiðurs:

You are my Solskjaer,
My Ole Solskjaer,
You make me happy,
When skies are grey,
And Alan Shearer,
Was fucking dearer,
So Please don't take,
My Solskjaer, Away....

Blússandi sjálfstraust og stingandi augnarráð!
Helgin hefur nú aldeilis verið frábær hjá hjúkkunni. Hún er búin að fara á stelpukvöld, kíkja í búðir með Maríu systir og litlu prinsessunni, fara í tvöfalt þrítugsafmæli og slá í gegn að eigin mati. Tvöfalda þrítugsafmælið var eins og nostalískt MH reunion og þar var bara frábær stemning. Ótrúlega gaman að hitta fólk sem maður hefur ekki séð í mörg ár og það var mikið hlegið. Sjálfstraust hjúkkunnar jókst til muna og einn gamall kunningi komst að því að hann er sennilega síðastur að fá fréttir. Eftir afmælið lá leiðin á ölstofuna þar sem hópurinn var áfram í mikilli stemningu og ýmis misgáfuleg komment voru látin út úr sér.
Dagurinn í dag hefur farið í aflsöppun, bakvakt sem endaði með útkalli, þrif á heimilinu og brostnar vonir í kjölfar atburða í Landsbankadeildinni. En hjúkkan á í köldu stríði við stærðarinnar könguló sem hefur gert sig heimakæra utan á hús hjúkkunnar. Þetta er flennifeit hlussa sem hvæsir á mann ef maður kemur of nálægt. Nema hvað að hjúkkan var að viðra sængurnar sínar og þurfti því að fjarlægja vef köngulóarinnar og hana sjálfa því ekki vill maður fá svona kvikindi í sængina sína. Köngulóin var ekki hin hressasta þegar hjúkkan tók kústskaft, eyðinlagði vef hennar og skaut henni niður á grasflöt. Hjúkkan gekk inn og sótti sængurnar og var komin aftur út á svalir nokkrum mínútum síðar. Viti menn, henni mætti stingandi kalt augnarráð köngulóarinnar sem hvæsti á hjúkkuna. Jú kvikindið hafði skriðið á methraða upp húsvegginn og var tilbúin í slag. Hjúkkan sótti aftur kústskaftið góða og sá til þess að köngulóin myndi ekki spinna frekari vef á ævinni. Blessuð sé minning hennar!

Markmiðum náð!
Hjúkkan stóð sig eins og hetja um helgina þegar hún náði settum markmiðum í 10km hlaupinu í Reykjavíkurmaraþoninu. Það er alltaf hægt að berja sig eftirá og hugsa af hverju maður sprengdi sig ekki á endasprettinum í stað þess að hlaupa bara í góðum gír en þess vegna veit maður betur næst. Flögutíminn ( frá því maður stígur á mottuna úr rásmarki og í endamarki ) hjá stelpunni er 1.01.42 en stelpar horfir til klukkunar sem hún hljóp með á hendinni sem sýndi 59.45 og er bara hæst ánægð með árangurinn :) Það er bara frábær tilfinning þegar maður sér að markmiðinu er náð á ekki lengri undirbúningstíma en raun bar vitni um ( ca. 3 vikur). Nú er stefnan að halda áfram og hlaupa í vetur og sjá svo hvaða vitleysu maður tekur upp á á næsta ári. Það var stór hópur sem hljóp úr vinnunni og þar af tveir afreksmenn - yfirmaður hjúkkunnar sem varð Íslandsmeistari kvenna í heilu maraþoni og svo auðvitað Siggi og Gunna. En Siggi hljóp heilt maraþon einn með Gunnu sína í hjólastólnum - þvílíkt afrek þar á bæ.
Í vinnunni í dag náði hjúkkan loks öðru markmiði þegar hún kláraði verkefni sem hún hefur ekki viljað horfast í augu við í alltof langan tíma. En í dag var þetta eitt á dagskrá að klára dæmið og koma því frá sér (það voru ekki tímamörk á þessu verkefni).
"Góður" samstarfsmaður hjúkkunnar sendi svo stelpunni link á stórskemmtilegt KR lag sem samið er um árangur Teits með liðinu. Þetta er reyndar algjör snilld og hvetur hjúkkan alla til að hlusta vel á textann. Lagið er að finna hér http://pdf.sport.is/mp3/tate_kelly.mp3
Á meðan við erum á KR nótunum vill hjúkkan beina athygli lesenda að því að KR er ekki í neðsta sæti deildarinnar :)

Heitum á hjúkkuna!
Nú er allt að gerast hjá hjúkkunni. Skápurinn er kominn inn í íbúðina í fjölmörgum pörtum og smiðurinn er væntanlegur á morgun. Hjúkkan tekur smá forskot á sæluna og byrjar að setja saman innvolsið enda hefur hún margsannað iðnaðarmanna hæfileika sína :)
Hlaupin ganga samkvæmt áætlun og nú er farið að styttast í laugardaginn og hjúkkan til í tuskið. Nú er það bara fyrir ykkur sem ætla ekki að hlaupa að styrkja gott málefni og heita á stelpuna. Hægt er að framkvæma það á www.glitnir.is og smella á áheit á hlaupara. Hjúkkan fylgir einum samstarfsmanni sínum og hleypur til styrktar Heilaheill sem er lítið félag einstaklinga sem fengið hafa heilablóðfall og aðstandenda þeirra. Hjúkkan er nú ekki að fara langt og því getið þið alveg borga smá fyrir að sitja á bossanum á meðan hjúkkan hleypur (ásamt hinum 5000 manns).

Dönsk sundferð!
Seinni hluti ferðarinnar hjá hjúkkunni var nú vinnutengdur. Sem sagt fundir, þjálfun og svo ógleymanlegur sumarsölufundur. Já það er alveg magnað hvað danir geta talað og endalaust spurt sömu spurninganna aftur og aftur, bara með mismunandi orðalagi. Hjúkkan var nú orðin pínu uppgefin á dönskunni undir loks hvers dags, nema hvað að á var alltaf eitthvað "fælles" dæmi um kvöldið. Ratleikur fyrsta kvöldið og svo grill á ströndinni seinna kvöldið. Það kvöld var reyndar með eindæmum skemmtilegt og endaði í "dönsku" sundi í sjónum seint um kvöld. Já danir mega eiga það að þeir kunna að hafa það huggulegt og það var sko engin spurning um annað hér. Stjörnubjart, einhverjir glitrandi blettir í sjónum og fínn hiti á vatni og lofti. Hjúkkan benti reyndar á að hafi danir hug á því að gera slíkt hið sama á Íslandi þá annað hvort drepist þeir úr kulda í sjónum eða löggan komi og fiski þá upp vegna gruns um sjálfsvígshættu! Strandgrillið gengi heldur ekki upp - en möguleiki væri á jökulgrilli :)
Hjúkkan er að standa sig eins og hetja að eigin mati í hlaupaþjálfuninni. Hún tók nokkrum sinnum fram skóna í fríinu og hljóp bæði í Svíþjóð og Danmörku! Eitthvað er hegðun hjúkkunar að breytast því nú er hún farin í bólið fyrr á kvöldin og vaknar fersk - fyrir hádegi og skellir sér út að hlaupa. Já áður en maður veit af verður hún farin að fara í gymmið fyrir vinnu!!!

Á farandsfæti enn á ný!
Hjúkkan er komin í sitt vanabundna form að vera lítið sem ekkert heima hjá sér. Hún skrapp á fund í Köben á mánudag í síðustu viku og kom heim daginn eftir. Eftir nokkra daga heima var henni farið að leiðast þófið og skellti sér aftur út á laugardag í fjölskylduferð til Svíþjóðar. Í fyrsta sinn í mörg ár var öll fjölskyldan saman komin og farið var í Tívolí og dýragarð meðal annars. Hjúkkan skemmti sér ekkert minna en litli 4 ára frændi í dýragarðinu og var hún alveg heilluð af rauð-rassa-öpum sem fórum mikin á svæðinu sínu. Eftir góða afslöppun í sól og blíðu í Svíþjóð lá leiðin enn á ný til Köben þar sem hjúkkan dvelur í nótt og fer svo áleiðis til Korsör á morgun á fund í nokkra daga. Í Köben er lífið ljúft - hjúkkan er á sama herbergi og hún hefur gist á s.l. 3 skipti í Köben og er því farin að kunna ansi vel við sig.
Kvöldmaturinn var pizza sem tekin var upp á herbergi og borðuðu við mjög svo afslappaðar aðstæður og það eina sem vantar er félagsskapurinn.
Hjúkkan kemur tilbaka á föstudag, gullbrún og freknótt eftir sól og blíðu s.l. daga og í dúndurformi enda í æfingu fyrir 10 kílómetrahlaup í Reykjavíkurmaraþoni. Hún tók meira að segja smá skokk í Svíþjóð í fríinu. Hjúkkan er að koma sjálfri sér skemmtilega á óvart í þessu dæmi öllu og ætlar auðvitað að verða flottust á brautinni 18. ágúst n.k.

Útilegu drottning!
Hjúkkan er orðin að opinberri útilegu drottningu í kjölfar þess að hafa massað gírinn um daginn. Já til hvers að bíða eftir búnaði sem til er en alltaf eitthvað sem kemur til með að koma í veg fyrir notkun hans. Hjúkkan smellti í tjald, dýnu, pumpu og kælibox sem hægt er að tengja í rafmagn á bílnum og því helst allt kalt og fínt :)
Fyrsta útilegan var nú stutt - bara eina nótt enda var veðrið eftir spánni. Það passaði að rigningin byrjaði um leið og gírinn var kominn í bílinn daginn eftir. Kvöldið fór í grill, nokkra kalda eins og lög gera ráð fyrir, spil og spjall. Alveg yndisleg kvöldstund og verður vonandi fljótlega endurtekin.
Að öðru leyti er hjúkkan sem sagt skriðin upp úr veikindunum sem kostuðu 6 daga af sumarfríi í vanlíðan og verkjalyf. Nú er málið að koma sér í form og hlaupa smá í Reykjavíkurmaraþoninu. Hjúkkan er nú ekki haldin svo mikilli bilun að halda að hún fari mjög langt í hlaupinu er 10 kílómetrar er nú ágætis vegalengd fyrir byrjendur.
Á morgun byrja svo haust ferðalög vinnunnar, reyndar bara stutt stopp í Köben í þetta sinn og svo aftur í næstu viku. Hver veit nema það sé kominn nýr in-flight-shopping bæklingur :)

Framkvæmdargleði í veikindum!
Sumarfríið er orðið mjög dæmigert hjá hjúkkunni - komin rigning og hjúkkan lögst í hálsbólgu og hita!! En hjúkkan lætur ekkert smá hita og verki í öllum líkamanum stoppa sig. Þar sem hjúkkan hefur nú smá vit á lyfjum er hún búin að vera að notast við íbúfen og panodil með góðum árangri. Þegar blandan er í fullri virkni er hjúkkan ekkert nema fersk og til í tuskið. Af þeim völdum tók hún sig til og reif skápinn úr holinu í forstofunni, ein og óstudd og ekkert smá stolt af sjálfri sér... Mágmaðurinn kom á laugardaginn og henti upp ljósunum í loftið og hjúkkan lá í nettu lyfjamógi á meðan. Til að kóróna allt saman tók hjúkkan sig til og endurskipurlagði skápinn á baðinu, í svefnherberginu og bar olíu á húsgögnin á svölunum.
Eftir alla þessar framkvæmdir var ekki um annað að ræða en að koma sér til læknis og fá eitthvað almennilegt við þessum veikindum því hjúkkan er búin að framkvæma öll þau verk sem henni dettur í hug á heimilinu í augnarblikinu. Hjúkkan hafði mestar áhyggjur af því að hún yrði farin að banka uppá í öðrum íbúðum í húsinum og bjóðast til þess að þrífa!!!!!
Nú er hjúkkan komin með sýklalyf og getur því farið að sigrast á þessum fjanda og halda hlaupaæfingum sínum áfram. Stefnan er tekin á 10 km í Reykjavíkurmaraþoninu og nú er bara að duga eða drepast!!!

Hjúkkan og iðnaðarmaðurinn!
Fyrirsögnin hljómar eins og góð kjaftasaga sem maður flytur í Fjarðarkaupum en svo krassandi verður þessi færsla nú ekki :)
Þessa dagana er hjúkkan að vinna að "rigningar-dags-verkefnunum" sínum sem eru komin til framkvæmdar á meðan sumarfríinu stendur. Eins og þeir sem hjúkkuna þekkja vita þeir að rigning fylgir yfirleitt sumarfríi hennar og hjúkkan hætt að velta því fyrir sér af hverju enginn vill vera í fríi á sama tíma og hún!!! Nema hvað að nú er hjúkkan á fullu að mæla skápa, skúffur og sökkla í þeirri veiku von um að geta loksins farið í seinni hluta framkvæmda í Dofranum. Þar sem hjúkkan er búin að búa þar í 1 og hálft ár er kominn tími á að halda áfram hreiðurgerðinni sinni. Nú skal taka í gegn skápana á ganginum, í svefnherberginu og vonandi poppa upp eldhúsinnréttinguna. Af þessum völdum gengur hjúkkan stolt um með tommustokkinn sinn og málbandið. Það er alveg magnað hvað maður getur orðið mikill iðnaðarmaður þegar maður metur eigin getu til hins ýtrasta :) Það er alveg að borga sig að vera sporðdreki og verkfræðingsdóttir enda allt teiknað upp með mismunandi vinklum og pælingum. Nú vantar hjúkkunar bara svona vinnuvesti og buxur með svona hnéhlífum og þá er hún bara geim í framkvæmdir :) Það er kannski öllum og öllu fyrir bestu að sólin fari að skína að nýju því aldrei að vita hvar þessi framkvæmdargleði endar...

Góðir menn eru til!
Trú hjúkkunnar á góðmennsku fékk endurræsingu í gær þegar hún var í öngum sínum við Reykjanesbrautina. Þannig var að hjúkkan var á leið heim úr grilli hjá gamla settinu þegar fóru að berast einkennileg hljóð aftan úr bílnum hennar. Hún ákvað að keyra aðeins lengra í þeirri veiku von um að hljóðið hætti - en svo fór ekki. Því keyrði hjúkkan út í kant við Reykjanesbrautina og fór að athuga með bílinn. Jú viti menn - alveg gjörsamlega sprungið á öðru afturhjólinu!! Nú voru góð ráð dýr - hjúkkan hafði einhvern tímann séð varadekkið undir dæminu í skottinu en hvar tjakkurinn var og svoleiðis dót var önnur spurning. Eftir góða leit fannst tjakkurinn og dótið undir dekkinu - kirfilega skrúfað niður svo enginn gæti mögulega losað hann og stolið!! Eftir stutta stund var hjúkkunni ljóst að hún gæti ekki losað tjakkinn og þarf af leiðandi ekki reddað sér. Hún hringdi nokkur símtöl en allir voru að horfa á úrslitin í Copa America eða að redda málum og enginn gat komið að hjálpa stelpunni.
Hún bograði eina ferðina enn inn í skottið og reyndi að losa draslið ( auðvitað í stutta gallapilsinu sínu..) og bar þá að þennan góða mann. Hann vatt sér upp að bílnum og bauð fram aðstoð sína. Hjúkkan þakkaði Guði fyrir þessa sendingu og gaurinn enga stund að redda þessu. Kom síðar í ljós að hann vinnur hjá Brimborg og kann því vel á svona bíla. Hjúkkan þakkaði honum af öllum hug og keyrði heim hin glaðasta með nýja trú á karlmönnum - þessir góðu eru til!!!
Í dag fór hjúkkan með dekkið í viðgerð þar sem það var úrskurðað látið - jamm stærðarinnar skrúfa var lengst inni í því og dekkið ónýtt að innan sem utan. Kosturinn við fyrirtækjabíla er að láta svo bara senda reikinginn á fyrirtækið og ganga brosandi burtu :)
Annars var fyrsti dagurinn í sumarfríi í dag og komst hjúkkan í gegnum hann án þess að skoða tölvupóstinn sinn. Hún skottaðist með Maríu systir og gullmolunum og gekk frá dekkjamálinu. Í kvöld brá nú hjúkkunni aldeilis við fréttirnar af TF- Sif sem lenti í sjónum. Sem betur fer sakaði engan og sá sem átti að vera á þyrlunni á þurru landi.

Sumarfrí!
Þá er hjúkkan loksins komin í sumarfrí eftir tveggja ára vinnutörn. Þar sem hjúkkan skipti um vinnu síðasta sumar tók hún sér ekkert frí og var því orðin ansi langþreytt eftir þessu fríi. Fríið byrjaði á smá vinnu í Þórsmörk fyrir íþróttabandalag reykjavíkur í tengslum við Laugarvegs maraþonið og var það bara yndislegt. Það er alltaf gaman að koma inn í Þórsmörk þó svo að það hafi nú verið svolítið napurt og blautt þar í gær. Dagurinn leið hratt og áður en maður vissi af voru allir hlaupararnir komnir niður og lítið að gera hjá landsliðinu í mótttöku slasaðra s.s. hjúkkunni og Bjarna lækni.
Eitthvað virðast örlogin vera að gera grín að hjúkkunni þessa dagana með tilheyrandi dramatík og fólki sem hjúkkan vill sem minnst rekast á. En eins og hjúkkunni einni er lagið er bara mál að láta sér líða vel og gera hluti sem henni finnst skemmtilegir.
Dagurinn í dag er búinn að fara í sólabað á svölunum með kaffibolla og nokkur eintök af Cosmopolitan. Þannig er að hjúkkan kaupir alltaf Cosmo fyrir flug og sofnar svo fljótlega eftir að lesturinn er hafinn. Því á hún mikið magn af hálflesnum Cosmo og við stelpurnar kunnum regluna - maður hendir aldrei hálflesnu COSMO!!!!
Hjúkkan fór inn á síðu sem Kjáninn mætli með til að sjá hvaða lag var á toppi Billboard listans daginn sem hún fæddist og það þarf auðvitað ekki að koma á óvart hvaða titil lagið ber sem trónaði á toppnum 5. nóvember 1977... "You light up my life" með Bonnie Doone sem hjúkkunni finnst einstaklega vel viðeigandi á hennar degi :) Jæja nú er málið að fara að "light up" lífi þeirra sem í kringum hana eru. Góðar sumarstundir :)

Ein sápan tekur við af annarri!
Þar sem hjúkkan er búin að taka tvær umferðir á Grey´s seríurnar tvær og bíður spennt eftir þeirri þriðju er ekki um annað að ræða en finna sér nýja sápu til að horfa á þangað til. Hjúkkan er nú ekkert að farast úr frumleika í þessu máli, heldur ákveð að skella sér í gegnum Friends seríurnar, eins brjóstumkennanlegt og það hljómar. En það er einhvern veginn svo þæginlegt að liggja bara uppi í sófa og horfa á eitthvað sem krefst ekki mikillar einbeitingar.
Hjúkkan þarf á allri einbeitingu að halda þessa dagana þar sem sumarfríið byrjar eftir 2 daga. Frekar stórt verkefni datt inn í gær og er hjúkkan að dunda sér við lestur þessa dagana. Hún þarf nefnilega að klára um 1000 blaðsíður fyrir þjálfun sem hún fer í að sumarfríi loknu.
Já Köben verður tekin með trompi tvisvar sinnum á 10 dögum í lok júlí og byrjun ágúst. Sumarfríið hefur ekki verið skipurlagt að neinu nema svefni og afslöppun. Hver veit nema hjúkkan fari í hreiðurgerð á eigin heimili eða bara missi þetta upp í kæruleysi og skelli sér eitthvað til útlanda. Draumurinn er auðvitað að elta bara sólina um Ísland, en það er nú frekar dauf stemning í því að rúnta um landið einn! En hjúkkan ætlar ekki að hafa miklar áhyggjur af þessu og reyna bara að njóta lífsins enda fyrsta sumarfrí í tvö ár.

Frekknótt og fersk!
Hjúkkan er að verða að einni frekknu eftir útilegu helgarinnar. Leiðin lá í Húsafell með góðra vina hópi og var þetta algjör snilldar útilega. Við strákarnir (hjúkkan, Maggi og Haffi) fórum í golf eftir tjöldun og stelpurnar (Höski, Þóra og Eyrún) fóru í göngutúr og höfðu til matinn á meðan. Eftir dásamlega grillveislu átti Nonninn komu ársins í útileguna - hversu margir koma bara á flugvélinni í Húsafell?
Börnin voru dásamleg og sannaðist það að það er nú lítið mál að skella sér í fjölskyldustemninguna í útilegu. Það voru helst börn annarra sem fóru í taugarnar á hópnum enda voru svona milljón fjölskyldur í Húsafelli þessa helgina.
Dagurinn byrjaði með nettu andláti úr hita inni í tjaldinu og svo tók við smá sólbað og sund. Skömmu eftir að sólbaðið hófst var hjúkkan brunnin og komin með sólarexem - ótrúlega sjarmerandi. Í staðinn var bakinu stýrt í sólina í sundinu sem þýðir að nú er hjúkkan að rembast við að koma after sun kreminu á bakið - ekki alveg það auðveldasta sem hjúkkan veit um. Hvar er hjálpin þegar svona stendur á??
Kvöldið fór í after-sun áburð og sófa með góðu teppi. Gert er ráð fyrir því að morgundagurinn fari líka í after-sun meðferð og afslöppun. Sem sagt yndisleg helgi og strax komin plön um næstu útlegu eftir viku. Maður þarf nú að viðhalda frekknunum og brúnkunni :)

Erfiðir tímar!
Það eru ekki allir sem ganga um í dag og lýsa því yfir að vera stoltir KR-ingar. Hjúkkan er í hópi þeirra sem enn viðurkenna stuðning sinn við klúbbinn og finnst þetta orðið frekar grátbroslegt hvernig komið er fyrir liðinu í deildinni. Hjúkkan átti stuðningsviðtal við annan KR-ing um daginn þar sem rætt var meðal annars um möguleika á að styðja annan klúbb. Það er bara ekkert svo auðvelt! Maður slítur nú ekki strenginn við Frostaskjólið en það er allt í lagi að hafa "auka" uppáhalds lið sem maður getur alla vega glaðst yfir sigrum. En það er það pælingin hverja má maður styðja?
Gamla línan "Frekar dauður en rauður" lýsir vel hug manns til Vals, ekki er heldur inni í myndinni að fylgja Fram og hvað þá heldur Fylki. Þá er nú svo sem einn Reykjavíkurklúbbur eftir Víkingur sem er nú innan leyfilegra marka. Hjúkkan átti nú eitt tímabil sem vinstri bakvörður í 2. flokki hjá Víking og á enn keppnistreyjuna sína sem gerir það að verkum að Víkingur kemur sterkt inn. Hjúkkan er þó sífellt undir mikilli pressu á að fara bara að styðja hverfisliðið sitt - en það er einnig á bannlistanum, þó það sé í sömu litum og KR!!!!
HK og Breiðablik eiga jafnan sjéns og þá heldur HK þar sem það er alltaf gaman að fylgjast með nýliðum í deildinni.
Eins og staðan er núna er það bara Áfram Ísland fyrir leikinn á morgun og hitt verður að koma í ljós.

Áfram stelpur!
Góðu konur - til hamingju með daginn! Hjúkkan var nú samt ekki alveg að fatta þetta í morgun og fór ekki í bleiku í vinnuna, en er í staðinn bara bleik í hjarta.
Hjúkkan er að missa sig þessa dagana yfir landsleikjum í hinum ýmsustu íþróttagreinum. Hún skellti sér með Hrönnslunni á landsleikinn í handbolta á 17. júní. Stemningin í Höllinn var ótrúlega góð og stelpan söng þjóðsönginn af miklum mæti. Reyndar gerði gaurinn sem sat við hlið hennar það líka og ekki vantaði innlifunina - en hann ætti allaveg ekki að hætta í dagvinnunni til að verða söngvari.
Þar sem kvennalandsliðið í fótbolta lagði Frakkana á laugardaginn er hjúkkan meira að segja að hugsa um að skella sér á leikinn þeirra á fimmtudaginn. Þær eiga svo aldeilis allt gott skilið enda eru þær að standa sig massa vel. Kannski að hjúkkan láti aðeins bíða með að skella sér á leik hjá KR - sem hjúkkan hefur nú fulla trú á fyrir leikinn á morgun á móti HK.
Jæja nú er mál að stelpast aðeins meira - allt að vera tilbúið fyrir brúðkaupið á laugardag og vonandi að það komi ekki upp fleiri óvænt atvik. Hjúkkan á bara eftir að redda sér hárgreiðslu!!!

Varnarveggur!
Hjúkkan er þessa dagana að berjast við varnarvegginn sinn sem virðist hafa þést töluvert undanfarna daga. Hluti af veggnum virkar þannig að maður leyfir sér ekki að sína sitt rétt andlit og gefa þar með fólki kost á því að sjá hvernig manni í raun og veru líður. Það er sko ekki málið að stelpan sé skriðin í eitthvað þunglyndiskast - síður en svo, en veggurinn veldur því nefnilega líka að maður getur ekki sýnt góðu tilfinningarnar sínar heldur. Veggurinn í kemur í veg fyrir það að maður geti sagt fólki hversu vænt manni þykir um það og líka hvað það er sem hræðir mann. Já þetta er margslungið vandamál en stelpan er að reyna að höggva í vegginn og vonast til að komast í gegnum hann fljótlega. Allt hefur sinn tíma ekki satt?
Á meðan er nú hjúkkan ekkert lögst undir sæng enda komið sumar og sól (alla vega stundum sól). Hún dreif sig í golf á fimmtudaginn og getur næsti hringur ekki orðið annað er betri miðað við þennan. Jább 5 boltar týndir á 9 holum er nú ekkert sérlega glæsilegt, en þetta var nú fyrsti hringur sumarsins og því má ekki kvarta.
Vikan fer í vinnu, brúnkukrem (svo maður verði flottur í brúðkaupinu um næstu helgi), afslöppun og vonandi einn golf hring. Á morgun er kjóladagur á slysó enda stórhátíðardagur - stelpan verður á vaktinni í voðalega fína hjúkrunarkonu kjólnum sínum. Það er alltaf svolítið skemmtileg stemning þegar kjóladagarnir eru, allir voðalega fínir og hátíðlegir. Jæja nóg af bulli í bili - en ef einhver veit um stuðninsmannaklúbb í knattspyrnu sem vantar vanan stuðningsmann, bara senda stelpunni línu :)

Óvinurinn sigraður!
Hjúkkan er nú alveg á því að sumarið sé komið. Í morgun skellti hún meira sér í pils, setti í sig linsur og hlammaði framan á sig sólgleraugum enda er hún að slá í gegn þessa dagana. Sem fyrr er það auðvitað eigin mat sem segir henni að hún sé að slá í gegneftir að hafa slegist við sláttuvélina, hirt um garðinn og horfst í augu við óvininn án þess að blikka.
Málið með óvininn er að í gærkvöldi var hjúkkan að gera sig klára fyrir bólið og var að bursta tennurnar. Hún var búin að hátta sig og gekk inn í svefnherbergi til að ná í vatnsglasið sitt. Þegar hjúkkan hafði tekið eitt skref inn í herbergið sá hún óvininn sem blákalt var að dunda sér við að vefa rétt við rúmstokkinn, á samt mjög fáránlegan hátt beint niður úr loftinu. Já góða fólk þetta var sem sagt feit og ljót könguló!!! Nettur hrollur fór um hjúkkuna en hún var nú ekki kát við að horfast í augu við þetta kvikindi og ákvað að nú hefði köngulóin gengið of langt!! Ef hún hefði bara ákveðið að gera þennan vef sinn annars staðar - væri hún enn á lífi í dag.... Jább hjúkkan er nefnilega orðin mjög góð í að farga köngulóm og líf þessarar hlaut skjótan endi. Þetta verður vonandi til þess að óvelkomin skriðkvikindi hugsi sig tvisvar um áður en þau ákveða að koma sér of vel fyrir á stöðum sem eru ekki til þess fallnir.
Ætli vinir köngulóarinnar séu núna að spá í hvar hún sé? Það gæti verið að þeir hafi allir ætlað að hittast í hádegismat og svo bara vantar einn í hópinn...

Ótrúlega flott lag!
Hjúkkan var að hanga á netinu í kvöld og rakst á þetta líka flotta lag með hljómsveitinni Muse. Lagið er svolítið melankólískt og textinn eins og gerist bestur í rólegum og melankólískum fíling. Hjúkkan er svolítið aftanlega á merinni stundum hvað tónlist varðar og sennilega í þessu máli líka og þykir líklegast að þetta hafi verið mjög vinsælt fyrir nokkrum árum síðan.
Lagið heitir "Unintented" og er hægt að nálgast hér

http://youtube.com/watch?v=92wD8dQ_B54

Textinn er eins og í góðri dramatískri mynd

You could be my unintended
Choice to live my life extended
You could be the one I'll always love
You could be the one who listens to my deepest inquisitions
You could be the one I'll always love

I'll be there as soon as I can
But I'm busy mending broken pieces of the life I had before

First there was the one who challenged
All my dreams and all my balance
She could never be as good as you

You could be my unintended
Choice to live my life extended
You should be the one I'll always love

I'll be there as soon as I can
But I'm busy mending broken pieces of the life I had before

I'll be there as soon as I can
But I'm busy mending broken pieces of the life I had before

Before you

Flenigen....
Hjúkkan er eiginlega smá flenigen í kvöld. Þetta er lýsingarorð sem lýsir svolítið einkennilegu ástandi. Maður veit eiginlega ekki hvernig maður á að vera, gera eða hugsa og gerir ekkert annað en að velta því fyrir sér. Svona ástand getur staðið yfir í stuttan tíma ef maður finnur sér eitthvað annað að gera en að velta því fyrir sér af hverju maður hafi ekkert að gera. Og viti menn - hér kemur krosssaumurinn að góðum notum. Jú maður er nú kannski pínu over-the-hill þegar laugardagskvöld fara í að sauma út en svona er nú bara lífið stundum.
Dagurinn í dag markaði 4 ára tímamót höfðu mikil áhrif á hjúkkuna. Þennan dag fyrir 4 árum síðan kvaddi hjúkkan einstakling sem snart líf hennar á ótrúlega marga vegu og var henni mjög mikilvægur. Það hefur margt gerst á þessum 4 árum og ótrúlegt eiginlega hvað tíminn hefur liðið hratt og margt breyst. Planið hefur breyst nokkrum sinnum og óvæntar beygjur hafa orðið á leiðinni. En hjúkkan er ákveðin í því að gera það besta úr aðstæðum hverju sinni og nýta hvert tækifæri til þess að þroskast og dafna :) Já eitt til að bæta við skýringar á flenigen - þegar maður er með flenigen þá verður maður stundum voðalega heimspekilegur og djúpt hugsi :)

Flensuð!
Hjúkkan er eitthvað flensuð í dag og er við það að gefast upp á fótum sínum sökum beinverkja. Þetta er dagur 2 í þessum leiðindum og stemningin í Dofranum því ekki mjög mikil. Kvöldið fór í sófann enda lítið annað hægt að gera þegar maður er í svona ástandi. Nema hvað að hjúkkan var eiginlega búin að gleyma því hversu slæm sjónvarpskvöld föstudagskvöld eru. Maður á greinilega ekki að hafa gaman af því að njóta stundarinnar heima við sjónvarpið á föstudögum. Eftir góðan blund um eftirmiðdaginn þar sem hjúkkan var nú öll að koma til að eigin mati hófst áhorfið. Tveir þættir ef unglingaseríunni One Tree Hill sem einu sinni voru eðilegir þættir - en núna eru allir að lenda í fáránlegum lífsháska og mjög absúrd aðstæðum. Eftir tvo klukkutíma af unglingavandamálum hófst hinn ótrúlega kjánalegi Bachelor þáttur. Í þetta sinn er einhver gaur sem er með voðalega flott eftirnafn og á ógeðslega mikið af peningum að reyna að hössla kellingar. Í ofanálag er gaurinn víst með nafnbótina prins. Jú gellurnar voru alveg að missa sig yfir því að draumaprinsinn væri alvöru prins!!! Þetta fór fljótlega versnandi og kjánahrollurinn jókst samafara því. Þegar ein gellan hóf svo að syngja óperu af svölunum til að ná athygli gaursins varð kjánahrollurinn að aumingjahroll og hjúkkan óskaði þess heitast að þessi þáttur færi að taka enda. Maður getur svo sem sjálfum sér um kennt þegar maður situr sjálfviljugur fyrir framan tækið og gæti alveg slökkt á því eða teigt sig í fjarstýringuna.
Nú eru fæturinir alveg búnir að fá nóg og hjúkkan sér þann kost bestan að koma sér bara í háttinn.

Fullorðins!
Hjúkkan uppgötvaði það í gærkvöldi að hún verður sífellt meira fullorðin. Því fylgir að lenda í alls konar einkennilegum aðstæðum og þurfa að finna hentugustu leiðina út úr aðstæðunum. Hjúkkan lenti einmitt í svona aðstæðum í gær og sér til mikillar hamingju fann hún að eigin mati flottustu leiðina úr þeim. Maður má ekki láta fullorðisaðstæðurnar fá á sig og muna bara eftir stigunum sem maður fær fyrir vikið.
Alla vega fór kvöldið í tvö afmæli, annars vegar hjá Óskarnum og hins vegar hjá Heiðu kokteilaklúbbs skvísu. Þar að auki var hjúkkunni boðið í innflutningsparty en komst því miður ekki þangað vegna anna í afmælunum. Leiðin lá meira að segja í höfuðborgina þar sem kíkt var á skemmtistað í miðbænum. Eftir að staðnum lokaði tók við ógleymanleg bið eftir leigubíl í skítakulda og þreytu. Hjúkkunni var kalt þangað um miðjan daginn í dag þegar hún fór að þvo og bóna bílinn sinn. Þegar á botnin er hvolft var kvöldið mjög áhugavert, fullorðins og kalt!!!

New York Baby!
Já hjúkkan er komin heim úr vel heppnaðri ferð til New York ásamt vinnufélögum og alls konar fylgifiskum. Eftir að hafa blómstrað í hópeflisferðinni sbr. lýsingar hér að neðan var hjúkkan þeim mun brattar við niðurpökkun daginn eftir og var sko ekki lengi að koma sér í ferðagírinn. Einkennilegir hlutir áttu sér þó stað við pökkunina og fór nú einn skartgripur með í óskilum, en hann hafði aldrei komið til New York og var snarlega pakkaði niður í veskið þegar þetta uppgötvaðist :)
Í New York var auðvitað gengið um, spókað sig, verslað, drukkið gott hvítvín og nokkrir mojito svo eitthvað sé nefnt. Hjúkkan var með stáltaugar er hún steig upp í hjólreiðavagn í mikilli rigningu á leið á Broadway. Þetta var fyrst voðalega fyndið en svo þegar hjúkkan uppgötvaði að hólavagninn var inni í miðri umferð á Manhattan og þar keyra allir eins og hálvitar, leið hjúkkunni ekki betur. Höskuldur fékk að finna samhug "félaga" sinna þ.e. hjúkkunnar og eins makans í ferðinni þar sem hringt var í drenginn af Broadway við lítinn fögnuð hans.
Besta múvið í ferðinni var samt vakning hjúkkunnar á laugardagsmorgninum. Hún hafði stillt vekjaraklukkuna á símanum og svo fór allt í gang og aumingjans ferðafélaginn var rifin fram úr. Hjúkkan var ekki upp á sitt besta við svona vakningu og þegar hún sá að enn var dimmt úti var henni enn minna skemmt. Svo kom að því - hún leit á klukkuna í herberginu sem sýndi 04:36 en ekki 08:36 eins og síminn!!!! Hjúkkan fann aðra klukku sem einnig var 04:36, klóraði sér í hausnum og hringdi niður í lobbý og spurði hvað klukkan væri eiginlega. Jú hún var 04:36 og hjúkkan gólaði af gleði áður en hún skreið aftur upp í og hélt áfram að sofa í 4 dásamlega klukkutíma til viðbótar.
Hótelið var voðalega hip og kúl og var meira að segja einhver Gavin maður Gwen í herberginu við hliðina á stelpunum, sem höfðu ekki hugmynd um hvaða gaur þetta væri. Frúin hans var víst með tónleika í borginni á laugardagskvöldið.
Svo er nú bara eitt!!!! Hvað er málið með að koma heim úr næturflugi frá USA, úr sól og blíðu í tilheyrandi minipilsi og gallajakka og það er snjókoma úti!!!!!!!!! Þetta voru ansi kaldar mótttökur sem hjúkkan fékk við heimkomuna, það þurfti meira að segja að skafa bílinn!!!

Hópeflisdrottningin!
Hjúkkan sannaði það í gær að hún er hópeflisdrottning ársins. Það var sem sagt hópeflisferð fyrirtækisins í gær og leiðin lá í Adrenalíngarðinn á Nesjavöllum þar sem mikið var reynt á taugar og þol manna. Allir komust heilir út og lá leiðin í Skátaheimili við Úlfljótsvatn þar sem etið var og drukkið. Fyrir matinn var auðvitað tekin smá fótboltaleikur og þar keppti hjúkkan stolt með "lituðum" á móti "svörtum" og í þokkabót var stelpan á háum hælum!!! Já hún þaut um völlinn enda á takkaskó :)
Mikið var dansað og fór frænkutríóið á kostum - auðvitað að eigin mat og komust aðrir ekki með tærnar þar sem vestfirsku fegurðardrottningarnar höfðu hælana. Leiðin lá loks í bæinn seint og síðar meir og fór nú hjúkkan beinustu leið heim, enda nóg að gera í dag.
Hún er sem sagt í þessum skrifuðu orðum að bíða eftir því að verða sótt til að komast í Leifstöð og þaðan til New York. Helgin verður tekin þar við mikla afslöppun ásamt svona basic New York things sbr. versla, kaupa skó, versla föt og borða.
Afmælisbörn dagsins fá auðvitað stórt knús og þúsund kossar og sérstaklega á þar í hlut Súper Svana sem var að rúlla inn í nýjan tug í dag :)
Nokkur afmæli eru næstu daga og sendir hjúkkan þeim sem þar eiga í hlut einnig knús og kossa.
Verið góð við hvort annað - ég er farin til New York......

Ef ég væri þú....
Hjúkkan hefur undanfarna daga verið að velta nokkuð fyrir sér þeim ráðum sem við gefum öðrum í einhverri von um að viðkomandi nái nú að snúa vandamálum sér í hag eða komist í gegnum erfiða tíma. Flest eru þessi ráð auðvitað gefin af væntumþiggju og með góðum fyrirætlunum. En erum við ekki bara með einskæra forræðishyggju? Þurfum við í alvörunni að vera endalaust að gefa þessi óumbeðnu ráð og þykjast geta leyst vanda annarra þegar við kannski vitum ekki nema hluta af sögunni? Væri kannski réttast að spyrja fyrst - ,, má ég gefa þér ráð? " og halda svo áfram ef viðkomandi vill þiggja einhverja leiðsögn. Sum ráð eru líka á þann veg að sá sem þau fær upplifir sig sem algjöran aumingja sem ekki getur séð um sig sjálfur. Hjúkkan heldur að allir hefðu svolítið gott af því að kannski líta aðeins í eigin barm áður en maður smellir ráði í andlitið á einhverjum, þó manni þyki vænt um viðkomandi og vilji honum allt hið besta.

Dagurinn í dag er dagur "ógeðslega flottra" og "andskoti klárra" kvenna.

Þekkir þú fínar dömur og alvöru konur í sundur?

Fínar dömur: Ef þú hefur ofsaltað matinn sem þú ert að elda, þá skaltu setja kartöflu í pottinn. Hún dregur saltið í sig.
Alvöru konur: Ef þú ofsaltaðir matinn er það bara assgoti pirrandi.
Fínar dömur: Það er auðvelt að lækna höfuðverk með því að skera límónu í sundur og nudda henni á ennið.
Alvöru konur: Taktu límónu og blandaðu henni við tekíla og salt og drekktu. Höfuðverkurinn hverfur sennilega ekki, en þér verður alveg sama.
Fínar dömur: Ef þú setur sykurpúða í botninn á vöffluformi, þá lekur ísinn ekki í gegnum það.
Alvöru konur: Sjúgðu bara ísinn úr vöffluforminu. Þú liggur hvort eð er örugglega með fæturna upp í loft í sófanum og borðar hann.
Fínar dömur: Þú getur komið í veg fyrir að kartöflur spíri með því að setja epli í pokann með þeim.
Alvöru konur: Kauptu karföflumúspakka, hann geymist í heilt ár í eldhússkápnum.
Fínar dömur: Kökur fá jafna, slétta áferð ef þú penslar þær með eggjahvítu áður en þær fara í ofninn.
Alvöru konur: Betty Crocker segir ekkert til um penslun á kökunni. Slepptu þessu bara.
Fínar dömur: Ef þú átt erfitt með að opna sultukrukku er gott að setja á sig gúmmíhanska. Þannig færðu betra grip..
Alvöru konur: Biddu myndarlega, ríka og einhleypa nágrannann um að opna krukkuna!
Fínar dömur: Ekki hella afgangs rauðvíni. Það má frysta í ísmolabakka og nota í sósur seinna.
Alvöru konur: Hvað er afgangs rauðvín?

Jæja hvorn hópinn teljið þið að hjúkkan samsvari sér við???

Einstaklega góður dagur :)
Sunnudagur til sælu eru svo sannarlega orð í tíma töluð. Já sunnudagurinn í dag hefur verið einstaklega góður í lífi hjúkkunnar. Eftir ljúfan nætursvefn var hún vöknuð fyrir allar aldir ( já - án vekjaraklukku kl. 09:30). Hún reyndi að neita að horfast í augu við vökunina en það var ekki aftur snúið þegar hún var kvött til þess að hundskast á fætur og drífa sig á golfvöllinn. Eftir smá mas lét hjúkkan til leiðast og dreif sig út á Hvaleyri til að æfa pútti og chippið og svo auðvitað taka eina fötu. Að því loknu var varla komið hádegi og yfirleitt sá tími sem hjúkkan skríður fram úr um helgar en nú var bara fullt eftir af deginum. Því renndi hún í Brekkuselið og þreif bílinn hátt og lágt að innan sem utan (þvottur með svampi og alles og bón líka) þar sem hún var enn í ofvirkni kasti ákvað hún að taka til í garðinum hjá foreldrunum og loks grilla ofan í þau kvöldmatinn.
Bestu fréttir dagsins komu svo um eftirmiðdegi -

MANCHESTER UNITED ER ENGLANDSMEISTARI!!!!!

já þið öll sem höfðu ekki trú á okkur, haha við erum lang best!! Eftir þetta ofvirkni kast lá leiðin heim í freyðibað og afslöppun. Á morgun fær svo hjúkkan reiðhjólið sitt sem hún keypti fyrir helgi og verður því hjólandi alla vikuna :)

Ný upplifun og fullt af stigum!
Hjúkkan prófaði í kvöld Sushi í fyrsta skiptið um ævina. Þetta voru Ninja bitar sem eru samsettir úr túnfiski og einhverju fleiru gómsætu. Hjúkkan borðaði meira að segja dæmið með prjónum og allt - án þess að valda sjálfri sér eða þeim sem í kringum hana voru skaða. Þetta eru nú nokkur fullorðinsstig sem maður fær með þessu ekki satt? Domo er alveg nokkuð hip og kúl staður og alveg óhætt að fara þangað að borða.
Í gegnum máltíðina fékk hjúkkan reglulegar upplýsingar um gang mála í Meistaradeildinni og verður nú hjúkkan að lýsa yfir hamingju sinni með úrslit kvöldsins. Það verður sko ekki leiðinlegt að vinna Liverpool í úrslitaleiknum :) Annars virðast Liverpool aðdáendur skjótast upp allt í kringum hjúkkuna og má hún hafa sig alla við í baráttunni. Annað kvöld er svo planaður sófi og leikur og biður hjúkkan þá sem hana þekkja að vera ekki að trufla hana milli 19 og 21 nema viðkomandi vilji hljóta verra af...

Aldurstengd tilverukrísa!
Hjúkkan var að horfa á fréttir í kvöld þegar kynntur var til sögunnar nýr forstjóri Glitnis. Jú drengurinn sem reyndar með einhvern fönkí lit á hári - vonandi er þetta bara nátttúrulega grátt en ekki einhver tískuyfirlýsing, er einu eða tveimur árum eldri en hjúkkan. Hann þjáist reyndar af þágufallssýki en það svo sem skiptir sennilega minna máli í nýja jobbinu hans. Fréttir varð til þess að hjúkkan fór í smá aldurstengda tilverukrísu eins og gengur og gerist þegar maður fer að telja fullorðisstigin sem maður er komin með. Í ansi skemmtilegu samtali um daginn kom það í ljós að maður fer í raun ekki að safna fullorðinsstigum fyrr en eftir þrítugt - því er hjúkkan enn á unglingastigum :) Þar sem maður er enn á unglingastigum þá hefur maður sem sagt leyfi til að gera nokkurn vegin það sem manni sýnist ekki satt?

Sunnudagur til sælu!
Sunnudagurinn í dag hefur aldeilis verið til sælu hjá hjúkkunni. Ráðstefnunni lauk í gær og var slúttið í Perlunni þar sem hjúkkan varð nú vör við smá sjóriðu yfir matnum. Þannig er mál með vexti að gólfið snýst (reyndar löturhægt) en nógu mikið til þess að maður finnur yfir smávægilegri ólgu innra.
Planið fyrir daginn í dag hafði verið að sofa og slaka á - og það var nákvæmlega það sem hjúkkan gerði. Hún skreið seint á fætur eftir góðan svefn og dundaði sér frameftir degi við að horfa t.d. á snilldarmyndina Cats and Dogs á RUV. Það sannaðist fyrir hjúkkunni eina ferðina enn að myndir með talandi dýrum eru bara snilld!! Svo ekki sé talað um þar sem kettir og hundar berjast um heimsyfirráð :)
Kveðju var kastað á nokkra ættingja í afmæli um seinni partinn og að því loknu tók þéttur sófi við hjá hjúkkunni. Hún er reyndar pínu hölt í dag þar sem hún varð fyrir naglaklippu - slysi í gær þegar hjúkkan framkvæmdi fótsnyrtingu á sjálfri sér. Eitthvað var smá hluti af nöglinni á litlu tánni að stríða stelpunni þannig að hún kippti nokkuð hressilega í hlutann og má þakka fyrir að einhver hluti sé eftir af litlu tánni. Til að stöðva blæðinguna skellti hjúkkan bara smá naglalakki á dæmið og það virkaði takmarkað - en ef þið viljið upplifa sviða, þá er þetta örugg leið.
Vikan framundan verður nokkuð rólegri en sú síðasta og auðvitað hápunkturinn er á miðvikudaginn þegar seinni leikurinn hjá hetjunum í Utd er. Auðvitað er það bara prinsipp mál að klára leikinn enda verðum við þrefaldir meistarar í ár :)

Nýtt lúkk!

Hvað er annað hægt að gera þegar manni leiðist heima á föstudegi en að breyta lúkkinu á síðunni? Gamla lúkkið var líka orðið svolítið þreytt - en veit ekki alveg hvort litirnir séu að meika það hér. Fylgist vel með því það er aldrei að vita hverju hjúkkunni dettur næst í hug að breyta :)

Með rugluna!
Hjúkkan er komin með rugluna eftir langan dag á Nordica. Hún var að horfa á fréttir áðan og fór að velta því fyrir sér af hverju Samtökin ´78 heita það en ekki til dæmis Samtökin´80 eða ´79?? Veit einhver af hverju svona er að máli komið??

Maraþon dagar!
Þessa dagana er hjúkkan á hlaupum og í nettum loftköstum þar inn á milli. Ástæðan liggur í ráðstefnu sem hjúkkan er með um helgina þangað sem 400 þátttakendur af Norðurlöndunum koma. Allt er að ganga upp og hjúkkan bíður bara eftir því að klára dæmið með stæl. Smávægilegir örðugleikar hafa komið upp s.s salurinn sem maturinn átti að vera í á föstudag er ekki tilbúinn (vantar glugga og gólf) !!! En hjúkkan lætur ekkert stöðva sig og er í blússandi gír fyrir þetta allt saman.
Sunnudagurinn fer svo í svefn, almenna gleði og afslöppun enda næsta heimsókn útlendinga strax á þriðjudaginn, en þá koma stjórarnir frá Danmörku. Jább nóg að gera hjá stelpunni sem er enn að næra nýja mojoið og læra hvernig eðlilegir hlutir virka :)

Kemur ekki oft fyrir!
Það gerist örsjaldan í lífi hjúkkunnar að hún verði orðlaus og þarf mikið til.
En núna er ég orðlaus!!!!

Sól og blíða í Köben!
Það vantar ekki sumarveðrið hjá hjúkkunni í Köben, þar sem hún er stödd á námskeiði þessa dagana. Hótelherbergið er nægilega stórt til að halda í því góða fermingaveislu og fær hjúkkan valkvíða á kvöldin yfir því hvoru rúminu hún eigi að sofa í :) Mesta snilldin væri auðvitað að sofa í hvoru rúmi til skiptis og þá fá herbergisþernurnar alveg taugaáfall en má maður vera svona kvikindislegur??
Með nýja mojoinu er hjúkkan að reyna að byggja upp ég-er-svo-mikið-krútt dæmið sem gengur pínu brösulega. Það sama á við um ég-er-svo-mikil-dama en með nýju skónum sem voru keyptir í dag þá komu nú nokkur dömustig á töfluna. Nú er málið að skella sér í bublubað og horfa svo á eitthvað af þessum mjög svo spennandi hótel sjónvarpsrásum.

Mojoið komið aftur!
Hjúkkan er búin að finna mojoið sitt eftir þó nokkurn tíma. Hún vissi ekki einu sinni að hún hafði týnt því fyrr en henni var bent á það á ákveðinn hátt. Nú er sem sagt mojoið komið í full-swing og hjúkkan komin í sinn venjulega gír. Hún kláraði Grey´s og hana dreymir auðvitað um McDreamy and það er eiginlega bara kostur að svona menn eru bara í sjónvarpsþáttum.
Vinnumánuður ársins er hálfnaður og hjúkkan uppgötvaði sér til mikillar hamingju að sumarið er á næsta leiti. Golfsettið er komið í bílinn og allt á leiðinni í gír.
Í gær ákvað hjúkkan að gefa sér gjöf og fékk sér áskrift af Sýn enda hennar menn á blússandi siglingu í átt að þrennunni góðu. Í dag er frumáhorfið planað - bikarleikur á sýn og hjúkkan á sófanum. Hún lenti í smá hugsana hremmingum yfir sýn dæminu enda svo sem ekkert mjög dömulegt að vera bæði áskrifandi af enska boltanum og sýn. En svo ákvað hjúkkan að það væri bara þeirra sem ættu í vandræðum með að gúdda svona hegðun hjá kvenmanni. Það laumaðist nú samt smá hugsun um skókaup inn eftir þetta og því verður reddað í Köben. Leiðin liggur þangað á sunnudaginn í nokkra daga á námskeið hjá Novartis.
Með nýja mojoið getur hjúkkan sem sagt allt og lætur ekkert stöðva sig :)

Aumkunarvert?
Hvenær verður maður aumkunarverður? Hjúkkan fór að velta þessu fyrir sér eftir að hafa horft á of marga þætti af Grey´s í dag og síðustu daga. Er það þegar maður er orðinn gjörsamlega samdauna teppinu sínu og sófanum góða og ætlar bara að horfa á einn þátt í viðbót? Eða þegar maður er farinn að pikka upp setningar og ráð úr þættinum og ætlar að færa það inn í líf sitt?? Já þetta var kaldur raunveruleiki sem blasti allt í einu við hjúkkunni - hún á ekkert líf!!! Ein af þeim pælingum sem hjúkkunni fannst bara tær snilld snýr að sannleikanum og lyginni. Af hverju ljúgum við að okkur sjálfum og öðrum, jú þegar sannleikurinn er of sár til að horfast í augu við hann.
Hjúkkan hefur einu sinni séð einstakling detta svona inn í sjónvarpsseríu og það var einmitt 24, enda um karlmann að ræða. Hann komst heill frá því og hjúkkan á ekki von á öðru hjá sjálfri sér. Nú er mál að koma sér af sófanum, gera sér grein fyrir því að Dr. McDreamy er bara eins og aðrir karlmenn og fara að sofa, því jú vinnan kallar á morgun :) Hafið ekki áhyggjur af hjúkkunni - hún er bara búin að horfa of mikið á amerískt sjónvarpsefni og verður orðin sjálfri sér lík á morgun :)

Gleðilega páska!
Hjúkkan er þeirrar ánægju aðnjótandi að vera heima um páskana og hefur notað tímann vel til þess að detta algjörlega í Grey´s anatomy. Fyrir þá sem ekki vinna á sjúkrahúsum er bara eitt að segja - jú auðvitað er þetta alltaf svona þar!!! Alveg merkilegt hvað þessi þættir hafa bjargað hjúkkunni undanfarna daga frá alls konar vitleysu og bulli. Stundum getur verið gott að detta inn í sjónvarpið og missa þrívíddar sjónina sína :)
Annars er þetta líka nett mikið að gera þessa dagana í vinnunni og sér ekki fram úr því fyrr en undir lok apríl. En tíminn líður bara hraðar fyrir vikið og minni tími til að velta sér upp úr hlutum sem skipta minna máli. Þar sem lífið í dag gengur út á það að fá málshátt í páskaegginu sínu verður hjúkkan að segja frá litla leyndarmálinu sínu um páskaeggið í ár. Það var sem sagt ekki keypt og þar af leiðandi fékk hjúkkan engan málshátt. Ef það er einhver þarna úti sem vill gefa hjúkkunni sinn málshátt þá er bara að hafa samband :)