Ísafjarðarævintýrið!
Hjúkkan þurfti nokkra daga til að jafna sig eftir ævintýrið á Ísafirði enda var nú nokkur dramatík í lofti á tímabili. Þannig var mál með vexti að eins og menn vita varð veður asskoti vont á Vestfjörðum á fimmtudeginum ( dagur 2 í ferðinni... ) og fór versnandi eftir því sem á leið daginn. Hjúkkan hafði kynnst hinum hótel gestinum nokkuð í svona nettu gestamóttökuspjalli sem yfirleitt snérist um hvort okkar vissi eitthvað af flugfréttum. Þegar báðir gestirnir (hjúkkann og hinn) voru búin að átta sig á því að þau voru sko aldeilis ekki á neinni leið suður, var ákveðið að hittast yfir kvöldverð. Þá fór nú dramatíki að setjast inn, búið var að setja á útgöngubann frá kl. 17 og yfirvofandi rafmagnsleysi, lægðin var ansi djúp og margt minnti á veðrið sem var þegar snjóflóðið á Flateyri féll. Hjúkkunni leið nú ekki manna best, þrátt fyrir uppörvandi símtöl og hughreystingar að sunnan. Varð úr að rafmagnið fór kl. 18 og þá skellti hjúkkan sér niður í gestamóttöku til að finna hinn hótelgestinn. Úr varð hið ágætasta kvöld. Jú það vantaði ekki huggulegheitin, brjálað veður, kertaljós og einungis týra af togaranum sem lá í höfn. Vertinn hugsaði vel um gestina tvo og færði þeim hverja aðra hvítvínsflöskuna. Það kom hjúkkunni mjög skemmtilega á óvart hversu hratt þetta kvöld leið og einhvern veginn tókst að setja veður áhyggjur til hliðar. Dagur 3 fór í leikinn beðið eftir sms frá Flugfélaginu sem urðu um 10 á endanum. Undir loks þess dags fóru sáttir hótelgestir sem leið lá út á flugvöll og komust loks heim eins og kunnugt er. Það hefur nú verið hlegið svolítið af þessari frásögn hjúkkunnar og margir velt vöngum yfir því af hverju í ósköpunum þetta endaði bara ekki með brúðkaupi á hótel Ísafirði hehehehe en svona er þetta bara ekkert meira djúsí .